تاثيرنيتروژن و بيوپرايمينگ بذر با باكتري هاي محرك رشد بر عملكرد، سرعت و دوره موثر پر شدن دانه آفتابگردان

Effects of Nitrogen and Seed Biopriming with Plant Growth Promoting Rhizobacteria (PGPR) on yield, Rate and Effective Grain Filling Period of Sunflower (Helianthus annus L. (

به منظور بررسي تاثير نيتروژن و بيوپرايمينگ بذر با باكتري هاي محرك رشد بر عملكرد، سرعت و دوره موثر پر شدن دانه آفتابگردان ((Helianthus annus L.، آزمايشي در سال زراعي 1389 در مزرعه پژوهشي دانشكده كشاورزي دانشگاه محقق اردبيلي به صورت فاكتوريل در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار اجرا گرديد. فاكتورهاي مورد بررسي شامل كود نيتروژنه در سه سطح (صفر،80 و160 كيلوگرم در هكتار) از منبع اوره و باكتري محرك رشد در چهار سطح (عدم پرايمينگ، بيوپرايمينگ بذر با ازتوباكتر كروكوكوم استرين 5 (Azotobacter chroococcum strain 5)، آزوسپريليوم ليپوفروم استرينOF (Azospirillum lipoferum strain OF) و سودوموناس استرين186 (Psedomunas strain 186) بودند. نتايج نشان داد كه اثر تركيب تيماري مقاديركود نيتروژنه در بيوپرايمينگ بذر با باكتري هاي محرك رشد تاثير معني داري بر روي همه صفات مورد بررسي به جز وزن هزار دانه و قطر ساقه داشت. با افزايش سطوح كود نيتروژنه و كاربرد باكتري هاي محرك رشد عملكرد دانه، ارتفاع بوته، قطر طبق، تعداد دانه در طبق، درصد و عملكرد روغن، درصد و عملكرد پروتيين افزايش يافت. واكنش عملكرد دانه به بيوپرايمينگ بذر با باكتري هاي محرك رشد در سطوح كود نيتروژنه يكسان نبود. بيشترين عملكرد به مصرف160 كيلوگرم نيتروژن در هكتار و بيوپرايمينگ بذر با ازتوباكتر تعلق داشت. مقايسه ميانگين ها نشان داد كه عملكرد دانه در تركيب هاي تيماري 160 N× عدم پرايمينگ با باكتري و80N× پرايمينگ با ازتوباكتر اختلاف معني داري با يكديگر نداشتند. از يك مدل خطي دو تكه اي براي كمي نمودن پارامترهاي پر شدن دانه استفاده گرديد. تمامي پارامترهاي پر شدن دانه به طور معني داري تحت تاثير تركيب تيماري سطوح كود نيتروژنه در بيوپرايمينگ بذر با باكتري هاي محرك رشد قرار گرفتند. حداكثر وزن دانه، سرعت و طول دوره موثر پر شدن دانه در سطوح بالاي نيتروژن و كاربرد باكتري هاي محرك رشد برآورد گرديد. بنابراين به منظور افزايش عملكرد دانه در شرايط اقليمي اردبيل مي توان پيشنهاد نمود كه بيوپرايمينگ بذر آفتابگردان با ازتوباكتر انجام شود.

In order to evaluate the effects of nitrogen fertilizer and seed biopriming with Plant Growth Promoting Rhizobacteria (PGPR) on yield, rate and effective grain filling period of sunflower (Helianthus annus L.), a factorial experiment was conducted based on randomized complete block design by three replications in field experimental University of Mohaghegh Ardabili in 2010. Factors were: nitrogen fertilizer in three levels (0, 80 and 160 kg N ha-1) as urea and seed biopriming with plant growth promoting rhizobacteria in four levels containing, without priming (as control), seed biopriming with Azotobacter chroococcum strain 5, Azospirillum lipoferum strain OF, Psedomunasstrain 186. Results indicated that effect of treatment compound of nitrogen rates ×seed bio priming with PGPR had significant effects on all of characteristics studied (except grain 1000 weight and stem diameter). Grain yield, plant height, head diameter, seed number per head, yield and oil percentage, yield and protein percentage increased with increasing of nitrogen fertilizer and application of seed bio priming with PGPR. Response of grain yield wasn,t the same for various levels of nitrogen fertilizer× seed bio priming with PGPR. The highest grain yield belonged to application of 160 kg N ha-1 and seed priming with Azotobacter. Means comparison showed that treatment compounds N160 × without priming with PGPR and N80×seed priming with PGPR Azotobacter had similar grain yields. A two part liner model was used to quantifying the grain filling parameters. Various levels of nitrogen fertilizer×seed biopriming with PGPR affected all grain filling parameters significantly. Maximum grain weight, rate and effective grain filling period was obtained in high nitrogen rates and seed priming with PGPR. Thus, it can be suggested that in order to increasing of grain yield in climate conditions of Ardabil, should be applied sunflower seed bio priming with Azotobacter.