مديريت سرمايه‌هاي فكري دانشگاه: مطالعه موردي دانشگاه صنعتي شريف

University intellectual capital management: case study of Sharif University of Technology

با ظهور عصر اطلاعات و اقتصاد دانش‌بنيان، تحولات محيطي به شكلي رقم خورده است كه دانشگاهها با مطالبه شفافيت، پاسخگويي و انعطاف‌پذيري مواجه شده‌اند. براي پاسخگويي به تقاضاهاي جديد، به انواع جديدي از منابع و روشهاي جديدي از مديريت نياز است كه يكي از آنها «مديريت سرمايه فكري دانشگاه» است كه چارچوبي براي شناسايي، پايش، اقدام و ارزيابي سرمايه‌هاي فكري دانشگاه فراهم مي‌سازد. اگر چه در پژوهشهاي بسياري در باره گزارش‌دهي سرمايه فكري بررسي شده است، اما معدود پژوهشهايي وجود دارد كه در آنها شناختي يكپارچه از مديريت سرمايه‌هاي فكري دانشگاه ارايه شده باشد؛ بنابر اين، هدف از پژوهش حاضر دست يافتن به اين مهم بوده است. در اين خصوص، پس از بررسي الگوهاي مختلف مديريت سرمايه فكري، الگويي براي مديريت سرمايه‌هاي فكري دانشگاه پيشنهاد شده و در ادامه، اين الگو براي بررسي وضعيت موجود مديريت سرمايه‌هاي فكري در يكي از برترين دانشگاههاي ايران (دانشگاه صنعتي شريف) به كار برده شده است. روش پژوهش توصيفي ـ پيمايشي و جامعه آماري شامل 300 نفر از اعضاي هييت علمي و 19 نفر از مديران دانشگاه صنعتي شريف بود. .براي اعضاي هييت علمي نمونه‌گيري طبقه‌اي شامل 103 نفر و براي مديران، سرشماري و شامل 10 نفر بوده است. ابزار اندازه‌گيري شامل دو پرسشنامه‌ محقق‌ساخته بود كه پايايي و روايي آن بررسي و تاييد شد. داده‌ها با استفاده از آزمون t تك نمونه‌اي و t دو گروه مستقل تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها نشان ‌داد كه اعضاي هييت علمي و مديران معتقدند هر يك از فرايندهاي چرخه‌ مديريت سرمايه فكري؛ يعني شناسايي، پايش، اقدام و ارزيابي سرمايه فكري و بنابراين، وضعيت كلي مديريت سرمايه فكري در دانشگاه صنعتي شريف پايين‌تر از حد متوسط است.