تاثير تركيبات رمينراليزه كننده بر تغيير رنگ ميناي سالم و ضايعات سفيد

Effect of remineralizing agents on the color change of sound enamel and white spot lesions

چكيده مقدمه: پوسيدگي دنداني يكي از مهم‌ترين بيماري‌هاي محيط دهان است كه با از دست رفتن مواد معدني در ابتدا به صورت يك «ضايعه سفيد» بروز پيدا مي‌كند. هدف از انجام اين پژوهش، بررسي و مقايسه اثر تغيير رنگ حاصل از كاربرد تركيبات رمينراليزه كننده بر ميناي سالم و ميناي دمينراليزه بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه آزمايشگاهي، 96 دندان اينسيزور فك بالاي سالم به صورت تصادفي به شش گروه 16‌تايي تقسيم شدند، گروه 1، 2 و 3 گروه‌هاي ميناي سالم و گروه 4، 5 و 6 گروه‌هاي ميناي دمينراليزه. نمونه‌هاي سه گروه دوم (گروه‌هاي 4، 5 و 6) جهت شبيه‌سازي ضايعات سفيد، وارد فاز دمينراليزاسيون شدند. سپس گروه‌هاي 1 و 4 با CPP-ACFP (Casein phosphopeptide- Amorphous calcium fluoride phosphate)، گروه‌هاي 2 و 5 با CPP-ACP (Casein phosphopeptide- Amorphous calcium phosphate) و گروه‌هاي 3 و 6 با دهان‌شويه فلورايد مورد درمان قرار گرفتند. مشخصات رنگي دندان‌ها قبل و پس از 3 هفته درمان توسط اسپكتروفتومتري (بر اساس شاخص‌هاي CIELAB) ثبت گرديد. نتايج حاصل با نرم‌افزار SPSS نسخه 16 و توسط آزمون‌هاي آناليز واريانس با مشاهدات تكراري، آناليز واريانس يك طرفه و دو طرفه تجزيه و تحليل شد (05/0 = ?). يافته‌ها: ميانگين تغيير رنگ (?E) در مرحله دمينراليزاسيون براي سه گروه دمينراليزه شده 21/4 ± 75/10 و در مرحله درمان براي دو گروه سالم و دمينراليزه شده به ترتيب 53/7 ± 09/18 و 35/4 ± 94/7 به دست آمد. تفاوت معني‌داري بين ميانگين ?E سه ماده درماني وجود نداشت (05/0 < p value). نتيجه‌‌گيري: با توجه به محدوديت‌هاي مطالعه حاضر، به نظر مي‌رسد استفاده از تركيبات رمينراليزه كننده مي‌تواند تغيير رنگ (?E) قابل توجهي در رنگ دندان سالم و دمينراليزه ايجاد نمايد و مي‌تواند به ايجاد ظاهر نهايي بهتر كل دندان دچار ضايعه سفيد كمك نمايد. كليد واژه‌ها: اسپكتروفوتومتري (طيف نور سنجي)، پوسيدگي دنداني، CPP-ACP‍، سديم فلورايد

Abstract Introduction: Dental caries is one of the most important oral cavity diseases, which initially appears as a “white spot lesion” due to the loss of mineral content. The aim of the current study was to evaluate and compare color changes in sound and demineralized enamel after treatment with remineralizing agents. Materials and Methods: In this in vitro study, 96 sound maxillary incisors were randomly divided into 6 groups (n = 16). Groups 1, 2 and 3 were designated as sound enamel, with groups 4, 5 and 6 as demineralized enamel. The teeth in groups 4, 5, and 6 were demineralized to simulate white spot lesions. Subsequently, Groups 1 and 4 were treated with CPP-ACFP (Casein Phosphopeptide-Amorphous Calcium Fluoride Phosphate), Groups 2 and 5 with CPP-ACP (Casein Phosphopeptide-Amorphous Calcium Phosphate), and Groups 3 and 6 with a fluoride mouthwash. All the specimens’ color coordinates were recorded by means of spectrophotometry (based on CIELAB criteria) before and 3 weeks after treatment. Data were analyzed with SPSS 16.0 using one-way, two-way, and repeated measures ANOVA (? = 0.05). Results: The mean ?E for the demineralized groups was 10.75 ± 4.21. In the treatment phase, the means of ?E were 18.09 ± 7.53 and 7.94 ± 4.35 for the demineralized and sound enamel groups, respectively, with no significant differences between the three treatment agents (p value > 0.05). Conclusion: Within the limitations of the present study, it seems that treatment with remineralizing agents can cause a significant color change in sound and demineralized enamel, finally resulting in a more acceptable overall esthetic appearance of teeth with white spot lesions. Key words: CPP-ACP, Dental caries, Sodium fluoride, Spectrophotometry