تاثير ناشتايي بر نتايج تست 50 گرمي غربالگري ديابت بارداري

Effects of Fasting on the Results of Fifty-Gram Test in GDM Screening

مقدمه: ديابت بارداري به معناي تشخيص عدم تحمل كربوهيدرات در بارداري است كه مي تواند با عوارض مادري و جنيني همراه باشد. اولين آزمايش غربالگري آن، تست تحمل گلوكز يك ساعته است كه بدون توجه به وضعيت ناشتايي انجام مي شود. نتيجه اين آزمايش در 14-18% زنان باردار مثبت است در حالي كه شيوع ديابت بارداري 2-5% است. افرادي كه نتيجه مثبت دارند، توسط تست تحمل گلوكز 3 ساعته بررسي مي شوند. اين آزمايش به صورت ناشتا انجام مي شود و نياز به 4 بار نمونه گيري خون دارد. لذا بيمار زمان، هزينه و استرس زيادي را متحمل مي شود. در صورتي كه با انجام تست تحمل گلوكز پس از ناشتايي بتوان موارد مشكوك به ديابت بارداري را به طور قابل توجهي كاهش داد، مي توان از انجام تست 100 گرمي در بسياري از بيماران خودداري كرد. مطالعه حاضر با هدف ارزيابي تاثير ناشتايي بر نتايج تست 50 گرمي غربالگري ديابت انجام شد. روش كار: اين مطالعه مقطعي و آينده نگر در سال 1387 و 1388 بر روي 130 زن باردار با سن بارداري 24 تا 32 هفته و بستري شده در بخش زنان و زايمان بيمارستان امام رضا (ع) كه معيارهاي ورود به مطالعه را داشتند، انجام شد. افراد به طور تصادفي در دو گروه ناشتا (80 نفر) و غير ناشتا (50 نفر) قرار گرفتند. از همه افراد يك ساعت پس از دريافت 50 گرم گلوكز خوراكي، نمونه خون گرفته شد. سپس ميزان گلوكز خون در دو گروه اندازه گيري شد و با استفاده از آزمون هاي آماري تي تست، كاي دو و من ويتني و نرم افزار آماريSPSS (نسخه 13) مورد مقايسه و آناليز آماري قرار گرفت و 05/0 > pبه عنوان سطح معني دار در نظر گرفته شد. يافته ها: آزمون تي تست رابطه آماري معني داري را بين وضعيت ناشتايي و نتيجه غربالگري نشان نداد (89/0=p). اما بر اساس آزمون كاي دو ميانگين گلوكز خون در دو گروه ناشتا و غير ناشتا به طور معني دار متفاوت بود (03/0=p). نتيجه گيري: به دنبال ناشتايي، ميانگين گلوكز خون در آزمون غربالگري ديابت بارداري، به طور معني دار كمتر مي شود.

Introduction: Gestational diabetes mellitus (GDM) refers to diagnosing of carbohydrate intolerance during pregnancy which may cause some serious fetal and maternal complications. GCT (fifty-gram glucose tolerance test) is the first test for GDM screening which is done without regarding of fasting condition. While prevalence of GDM is 2-5%, the result of this test is positive in 14-18% of pregnant women. Thus, those with positive results are screened by a three-hour hundred-gram glucose tolerance test (GTT). Execution of this test requires 8-14 hours fasting and four-times blood sampling in which the patient incurs a lot of time, cost and stresses. If GDM cases are reduced by execution of GTT after ten-hour fasting, a hundred-gram GTT is prevented in many patients. The aim of this survey is evaluation effects of fasting on results of fifty-gram oral glucose challenge test in GDM screening Methods: A total of 130 pregnant women who met the inclusion criteria with gestational age of 24 to 32 weeks and were hospitalized in Imam Reza hospital from 2008 to 2009 participated in this study. They were randomly entered into fasting group (80 cases) or non-fasting group (50 cases). After one hour receiving fifty-gram oral glucose, blood sampling was taken from all of them. Then, the level of blood glucose was measured and compared between two groups by T test, Mann Whitney, Chi Square tests and SPSS software version 13. P < 0.05 was determined significant. Results: T-test evaluation shows no statistical significant relation between fasting status and the result of screening (P=0.89). But, based on Chi Square test, fasting and non-fasting group were statistically different in terms of mean blood glucose (P=0.03). Conclusion: In GDM screening test, the mean level of blood glucose reduces in fasting status.