ارزش تشخيصي تست بدون استرس در پيشگويي بروز عواقب نامطلوب جنيني در زنان باردار پرخطر

Non-Stress Test Diagnostic Values for Predicting Fetal Outcomes in High Risk Pregnancies

مقدمه: با توجه به اهميت به دنيا آوردن فرزندان سالم، تمايل زيادي براي ارزيابي سلامت جنين وجود دارد. امروزه تست بدون استرس، اولين و شايع ترين تست پيشنهادي جهت بررسي سلامت جنين در اكثر مطالعات مي باشد. ولي ارزش پيشگويي كننده اين تست در مطالعات مختلف متفاوت است. مطالعه حاضر با هدف بررسي ارزش تشخيصي تست بدون استرس در بروز عواقب بارداري در زنان باردار پرخطر با سن بارداري 41-37 هفته انجام شد. روش كار: در اين مطالعه گذشته نگر پرونده 250 زن باردار (داراي يكي از عوامل خطرزا شامل پره اكلامپسي، ديابت، كاهش مايع آمنيوتيك جنين، پاره شدن زودرس غشاها، احساس كاهش حركت جنين توسط مادر، محدوديت رشد داخل رحمي) مراجعه كننده به بيمارستان دزياني شهر گرگان (89-1388) به روش نمونه گيري تصادفي منظم بررسي شد. پس از بازخواني مجدد جواب تست و انجام زايمان، وقوع عواقب جنيني از جمله افت ضربان قلب در طي زايمان، آپگار دقيقه اول و پنجم، نياز به احيا ، دفع مكونيوم زود هنگام، نياز به بستري در بخش مراقبت هاي ويژه نوزادان، مرگ و مير جنين و نوزادان اين افراد مورد بررسي قرار گرفت. سپس بيماران بر اساس نتيجه واكنشي يا غير واكنشي تست به دو گروه تقسيم و وقوع عواقب جنيني بعد از زايمان در آنان مورد مقايسه قرار گرفت و از اين طريق شاخص هاي معيارهاي تشخيصي نظير حساسيت، ويژگي، ارزش اخباري مثبت، ارزش اخباري منفي، شاخص يودن و صحت آزمون در بروز عواقب نامطلوب جنيني محاسبه شد و 05/0 > p معني دار در نظر گرفته شد. يافته ها: در بارداري هاي پر خطر، حساسيت، ويژگي، ارزش اخباري مثبت، ارزش اخباري منفي تست، شاخص يودن و صحت آزمون در تعيين سرانجام نامطلوب جنيني شامل (آپگار پايين دقيقه 1 و 5، افت ضربان قلب به كمتر از 120 حين ليبر، نياز به احيا ، نياز به بستري در بخش مراقبت هاي ويژه نوزادان، دفع مكونيوم زود هنگام و مرگ جنين) به ترتيب 2/43%، 7/74%، 1/48%، 71%، 9/17% و 6/63% به دست آمد. همچنين بروز آپگار پايين دقيقه 1 و 5، نياز به احيا ، نياز به بستري در بخش مراقبت هاي ويژه نوزادان در گروه با تست غير واكنشي به طور معني داري بيش از گروه با تست واكنشي بود (05/0 > p). نتيجه گيري: واكنشي بودن تست بدون استرس مويد سالم بودن جنين و توانايي بالاتر اين تست براي شناسايي نوزادان سالم مي باشد و نتيجه غير واكنشي اين تست زياد معتبر نيست.

Introduction: Regarding the importance of having healthy child, there are several tests for fetal status assessment. Non stress testing is the most widely used primary testing method for assessment of fetal well-being in many researches but the predictability of the test is variable in different studies. Present study was designed to determine diagnostic values of the non-stress test for predicting fetal outcomes in high risk pregnancies 37-41 weeks. Methods: This study was performed retrospectively and reviewed two hundred and fifty high-risk cases include (pregnancy- induced hypertension, diabetes mellitus, oligohydramnios, premature rupture of membranes, decreased fetal movement, intrauterine growth restriction) in Dezyani hospital that performed non-stress testing before delivery and after reanalysis of test. We followed this parameters: decrease fetal heart rate during delivery, one and five minute apgar scores, need to resuscitation, NICU admission, meconium passage and fetal death. With respect of reactive and non-reactive response divided into two groups and based on occurrence of fetal complications after delivery compared between them. In this way sensitivity, specificity, positive predictive value, negative predictive value, Yuden index and accuracy of the test were estimated. Results: We found that sensitivity, specificity, positive predictive value, negative predictive value, Yuden index and accuracy of the non-stress test for predicting fetal outcomes in high-risk cases were 43.2%, 74.7%, 48.1%, 71%, 17.9% and 63.6%. The frequency of low apgar, need to resuscitation and NICU admission were more common in the group of pregnancies with a non reactive NST than in the group with reactive NST. The difference was statistically significant (p < 0.05). Conclusion: Reactive non-stress test is a good predictor of the healthy fetus, but non-reactive non-stress test is not valid.