بررسي تاثير دورسي فلكسيون غير فعال مچ پا حين انجام ورزش هاي تقويت كننده عضلات كف لگن بر قدرت عضلات كف لگن در زنان مبتلا به سندرم شلي عضلات كف لگن

Assessing the Effect of Passive Ankle Dorsi Flexion while Doing Strengthening Exercises of Pelvic Floor Muscles on Pelvic Floor Muscles Strength in Women with Pelvic floor Muscles Relaxation Syndrome

مقدمه: نارسايي در عضله لواتورآني عامل اصلي پرولاپس اعضاي لگني است. درمان هاي محافظه كارانه نظير ورزش هاي تقويت كننده عضلات كف لگن منجر به افزايش قدرت و نيروي انقباضي عضلات مي شود. مطالعه حاضر با هدف بررسي تاثير دورسي فلكسيون غير فعال مچ پا بر قدرت عضلات كف لگن در هنگام انجام ورزش ها انجام شد. روش كار: اين مطالعه كارآزمايي باليني در سال 1389 بر روي 39 زن 55-25 ساله مبتلا به شلي عضلات كف لگن مراجعه كننده به كلينيك زنان بيمارستان هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي مشهد انجام شد. افراد پس از معاينه باليني و تاييد شلي عضلات كف لگن، به طور تصادفي در دو گروه انجام ورزش هاي تقويت كننده عضلات كف لگن در وضعيت ايستاده با دورسي فلكسيون غيرفعال مچ پا (روي سطح چوبي با زاويه 15 درجه) (20 نفر) و وضعيت ايستاده روي سطح افق (19 نفر) قرار گرفتند. قدرت عضلات كف لگن قبل و بعد از مداخله با مقياس سنجش قدرت عضلات كف لگن برينك ارزيابي شد. داده ها با استفاده از آمار توصيفي- تحليلي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. ميزان p كمتر از 05/0 معني دار در نظر گرفته شد. يافته ها: درصد افزايش قدرت عضلات كف لگن در گروه ايستاده بيشتر از گروه دورسي فلكسيون بود (47/51% در مقابل 2/49%). اما بر اساس آزمون تي مستقل، اختلاف ميانگين نمره برينك در دو گروه تفاوت آماري معني داري نداشت (516/0p=). همچنين بر اساس آزمون كاي دو، درصد بهبودي بي اختياري استرسي ادرار در دو گروه نيز اختلاف معني داري نداشت (572/0p=). نتيجه گيري: انجام ورزش هاي تقويت كننده عضلات كف لگن در هر دو وضعيت دورسي فلكسيون غير فعال مچ پا و وضعيت ايستاده روي سطح افق مي تواند تاثير تمرينات كجل را افزايش دهد، اما اين افزايش قدرت در وضعيت ايستاده در مقايسه با وضعيت دورسي فلكسيون غير فعال مچ پا بيشتر است.

Introduction: The main cause of pelvic organs prolapse is failure of levator ani muscle. Conservative treatments like strengthening exercises of pelvic floor muscles lead to increasing contractile force and strength of muscles. The aim of this study was to assess the effect of passive ankle dorsi flexion on pelvic floor muscle activity during exercises. Methods: This clinical trial study was carried out on 39 women aged 25-55 years with pelvic floor muscles relaxation who referred to womenʹs clinic of educational hospitals of Mashhad University of Medical Sciences in 2010. After clinical examination and confirmation of pelvic floor muscle relaxation, women were divided randomly into two groups: doing strengthening exercises of PFM in standing position with passive ankle dorsi flexion (on wooden surface with 15 degree angle) (n=20) and horizontal standing position (n=19) for 8 weeks. Pelvic floor muscles strength was assessed with brink score before and after intervention. Data analyzed by using analytic-descriptive statistics. P value less than 0.05 was considered significant. Results: Increased percent of pelvic floor muscles strength in standing position group was more than dorsi flexion (51.47% vs. 49.2%). But based on independent t-test, the difference between mean of Brink score in 2 groups was not statistically significant (p=0.516). Chi-Square test showed the difference between improvement percent of stress urinary incontinence was not statistically significant in 2 groups (p=0.572). Conclusion: Doing Pelvic floor muscle exercises with passive ankle dorsi flexion and horizontal standing position can increase the effectiveness of kegel exercises but effectiveness of horizontal standing position is more than passive ankle dorsi flexion.