تعدد اقرار در جرايم عليه عفت عمومي

Juridical analysis of frequent confession in offenses against public chastity

كشف حقيقت همواره از دغدغه هاي مهم در علوم مرتبط با مسايل حقوقي و قضايي بوده است. در مسايل جزايي براي كشف حقيقت به ادله اي با عنوان «ادله ي اثبات» متوسل مي شوند؛ از جمله ي اين ادله و يا به تعبيري ملكه ي آن ها، اقرار است كه جايگاه خاصي در قضاي اسلامي داراست. در حقوق جزايي اسلام، ارزش اثباتي اين دليل در جرايم مختلف متفاوت بوده و همين تفاوت و سعي در كشف نظر شارع، معركه ي آرا در ميان فقها شده است. در اين مقاله با حفظ روش فقها در طرح و نقد نظريه ها، به بررسي و پاسخ اين پرسش بنيادين و مهم خواهيم پرداخت كه اقتضاي قاعده در جرايم عليه عفت عمومي كفايت يك باراقرار يا لزوم تعدد آن است؟ با بررسي ادله و عبارات فقها در باره ي «حدود» روشن مي شود در برخي حدود تعدد اقرار با عدد خاصي شرط است و در برخي، يك بار اقرار براساس قاعده ي «اقرار العقلا علي انفسهم جايز» كافي است. و از آنجاكه حدود با هم متفاوت هستند نمي توان دليلي را كه در خصوص تعدد اقرار در يك حد خاص آمده به ساير حدود سرايت داد.

Detection of the truth has been ever one of the important concerns of scientists in the sciences related to judicial issues. In penal problems, to detect the truth, the evidences are resorted which are referred to as proof evidences. These evidences or in other word their queen is confession. The confession as the queen of evidences has special position in Islamic judicial context. In penal law of Islam, the proving value of this evidence for proving the crime is different depending on various crimes and the same difference and attempting for detection of legislator’s opinion has been changed to the battlefield of judges among the jurists. In this paper, we try to respect the jurists style for raising and criticizing the theories and analyze and answer this fundamental and important question “if the benchmark in Islamic penal is related to sufficiency of one time confession or number of confessions? Upon verification of evidences and terms of jurists in all contexts, it is cleared that in some punishments, a specific number has been determined for frequency of confession, and in some other, one time confession based on rule is sufficient. Whereas the punishments are different from each other, we may not extend evidence raised for frequency of confession in a specific punishment, to the other cases.