مقايسه اثر درماني تمرينات حركتي دوطرفه و يكطرفه بر عملكرد اندام فوقاني بيماران همي‌پلژي

Background: Bilateral activities are novel methods which are used for refreshing hemiplegic patients. But there are a lot of controversies regarding their efficiency. The aim of this study is to compa

زمينه: فعاليت‌هاي دوطرفه از روش‌هاي جديدي است كه در توانبخشي بيماران مبتلا به همي‌پلژي مطرح شده است. ولي در خصوص ميزان كارايي آن اختلاف‌نظرهاي فراوان و متناقضي وجود دارد. اين مطالعه با هدف مقايسه اثر اين تمرينات با تمرينات يكطرفه، كه به‌صورت استاندارد و روتين در توانبخشي اين بيماران كاربرد دارد، بر عملكرد حركتي اندام فوقاني بيماران همي‌پلژي انجام گرفت. روش‌ها: در كارآزمايي باليني حاضر، تعداد 23 فرد مبتلا به همي پلژي به روش در دسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفي در دو گروه تمرينات يكطرفه (12 نفر) و دوطرفه (11 نفر) قرار گرفتند. دوره مداخله درماني، 8 هفته و هر هفته 3 جلسه 1 ساعته بود. مداخله درماني شامل 10 تمرين طراحي‌شده بر اساس دوره هاي بهبود عملكرد در رويكرد برانستروم بود كه براساس فعاليت هاي روزمره زندگي بيماران طراحي گرديد. شركت كنندگان قبل و بعد از دريافت مداخلات، توسط آزمون حركتي فول-مير (FMUMFA) مورد ارزيابي قرار گرفتند. يافته ها: تمرينات يكطرفه و دوطرفه در بهبود عملكرد اندام فوقاني بيماران همي پلژي موثر هستند) 001/0P=)، اما اختلاف معناداري بين دو گروه در بهبود عملكرد اندام فوقاني مشاهده نگرديد )231/0P=). نتيجه گيري: با وجود تاثير مثبت هر دو نوع تمرين در بهبود عملكرد اندام فوقاني افراد همي پلژيك، تمرينات دوطرفه تاثير بيشتري در مقايسه با تمرينات يكطرفه ندارد.

Background: Bilateral activities are novel methods which are used for refreshing hemiplegic patients. But there are a lot of controversies regarding their efficiency. The aim of this study is to compare the effects of unilateral with bilateral arm training on upper arm function in patients with hemiplegic disorders. Methods: In a clinical trial 23 hemiplegic patients were selected for the study using available sampling procedure. Then they were divided into two groups of unilateral (12) and bilateral (11) employing random assignment. The treatment included 8 weeks and each week consisted of three one-hour sessions. It also included 10 designed exercises based on function improvement periods in Brunnstrom´s stages of function recovery which were designed according to day life of patient. Patients were assessed using (FMUMFA) pre and post intervention test. Results: Both groups had significant improvements on the upper limb function (p=0.001, p < 0.05), but no significant differences were found in improvement of the upper limb functions between unilateral and bilateral training groups. Conclusion: Although both unilateral and bilateral movement training interventions were effective in upper limb function, bilateral training had no more effective function compared with unilateral training.