مقايسه كارايي دو نوع پوست بادام در حذف جيوه از محلول هاي آبي

Efficiency comparison of two types of almond shell in removal of mercury from aqueous solution

زمينه: جيوه از فلزات سنگين با سميت زياد است كه با توجه به كاربردهاي فراوان، از مسيرهاي گوناگون وارد محيط زيست مي گردد. لذا، حذف آن از فاضلاب از چالش هاي مهم مي باشد. در اين تحقيق ابتدا حذف جيوه از محلول آبي با استفاده از دو نوع پوست بادام مورد بررسي و سپس كارايي اين دو نوع جاذب با يكديگر مقايسه گرديد. روش ها: اين تحقيق از نوع تجربي- مداخله اي است. ابتدا نمونه هاي پوست بادام تهيه و آماده سازي شد. سپس پارامترهاي موثر بر فرايند جذب جيوه از جملهpH ، ميزان جاذب، غلظت اوليه يون و زمان تماس مورد بررسي و بهينه سازي قرار گرفت. كارايي دو نوع پوست بادام از طريق آزمون آماري F و t مقايسه گرديد. يافته ها: بيشترين ميزان حذف جيوه در 1/0±5/5pH= و در 10 دقيقه اول تماس صورت گرفت. ماكزيمم ظرفيت جذب مطابق با مدل ايزوترم لانگموير براي پوست سخت و نرم به‌ترتيب (به‌ازاي 5 و 7 گرم بر ليتر جاذب) برابر با 34/8±13/135 و 92/7±30/105 ميلي گرم جيوه بر گرم جاذب محاسبه شد كه از لحاظ آماري (0005/0=P) اين اختلاف معنادار است. نتيجه گيري: هرچند هر دو جاذب در مقايسه با ديگر جاذب هاي طبيعي، كارايي بالايي در حذف جيوه از محلول هاي آبي دارند، بررسي هاي آماري نشان داد ظرفيت جذب جيوه توسط پوست سخت بيشتر از پوست نرم است. پوست بادام به‌عنوان يك جاذب ارزان، در دسترس و بدون توليد مواد جانبي مضر به صنايعي كه داراي فاضلاب حاوي جيوه هستند پيشنهاد مي-شود.

Background: Mercury is a heavy metal with high toxic effects. It has many apply to various industries, so can enter to the environment from different resources. Therefore, its elimination from wastewater is a major challenge. In this study, removal of mercury from aqueous solution using two types of almond shell was investigated and compared. Methods: This experimental-intervention study has been conducted in a batch method. At the beginning, the almond shell samples were collected and prepared. Then the effect of parameters affecting the adsorption such as pH, the amount of sorbent, the initial ion concentration and contact time were investigated and optimized. At the end efficiency of two shells were compared using f-test and t-test. Results: The most mercury removal was achieved at pH = 5.5± 0.1 in 10 min initial contact time. The obtained maximum adsorption capacity corresponding to Langmuir isotherm model (for 5 and 7 gram per liter of sorbent) were 135/13 ± 8.34 and 105.30 ± 7.92 for hard and soft shell, respectively. Difference was statistically significant (P= 0.0005). Conclusion: Although both of the adsorbents have high efficiency in removal of mercury from aqueous solution in comparison of other natural adsorbents but the result showed that mercury adsorption capacity by almond hard shell was more than almond soft shell. This sorbent as a simple, inexpensive, accessible, and without producing waste materials may proposed to industries which produce wastes including mercury.