رابطه بين انجام بازي‌هاي رايانه‌اي با پرخاشگري در دانش‌آموزان مقطع راهنمايي شهر كرمانشاه (1391)

The relationship between playing computer games and aggression in guidance school students of Kermanshah (2012)

زمينه: امروزه بازي‌هاي رايانه‌اي از اصلي‌ترين تفريحات كودكان و نوجوانان محسوب مي‌شود. در پژوهش‌ها شواهد متفاوتي در خصوص اثرات مثبت و منفي اين بازي‌ها ديده مي‌شود. اين مطالعه به بررسي رابطه بين انجام بازي‌هاي رايانه‌اي با پرخاشگري در دانش‌آموزان مقطع راهنمايي شهر كرمانشاه در سال 1391 پرداخته است. روش‌ها: در اين پژوهش مقطعي تعداد 573 دانش‌آموز مقطع راهنمايي، با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله اي از مدارس سطح شهر كرمانشاه انتخاب و پرسشنامه‌هاي جمعيت‌شناختي و پرخاشگري باس و پري را تكميل نمودند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS و با كمك آزمون‌هاي همبستگي پيرسون، تي‌تست و آناليز واريانس مورد تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: 5/48 درصد پاسخ‌گويان دختر بوده و 71 درصد افراد سابقه انجام بازي‌هاي رايانه‌‌اي داشتند. رابطه بين پرخاشگري كلي با جنس (023/0P=)، نوع بازي (021/0P=) و زمان انجام بازي (000/0P=) معنادار بود. بين زمان انجام بازي با پرخاشگري كلي (151/0R=)، فيزيكي (202/0R=)، كلامي (131/0R=) و خصومت (110/0R=) همبستگي مثبت و معنادار بود(005/0P < ). نتيجه‌گيري: با توجه به رابطه معنادار بين انجام بازي‌هاي رايانه‌اي و پرخاشگري در اين مطالعه و نظر به حساسيت بالاي شرايط دوران نوجواني و احتمال الگوگيري از شخصيت‌هاي خشن‌ بازي‌ها، انجام پژوهش‌هاي بيشتر در اين زمينه در جامعه ايران، توصيه مي‌گردد.

Background: Nowadays computer games are one of the main entertainments for children and adolescents. There are different results about positive and negative impacts of these games. The aim of this study was the survey of relationship between playing computer games and aggression in guidance school students of Kermanshah city in 2012. Methods: In this cross sectional study, 573 student selected by Multi-stage cluster sampling and these persons completed demographic and Buss & Perry Questionnaires. Data were analyzed by SPSS software and Pearson correlation, T test and ANOVA were used. Results: 48.5% of respondents were girl and 71% played computer games. The relationship between overall aggression with gender (p=0.023), type of game (p=0.021) and time of game playing (p=0.000) was significant. There were a significant relation between time of game playing with overall aggression (r=0.151), physical aggression (r= 0.202), verbal aggression (r=0.131) and hostility (r=110) (p < 0.005). Conclusion: According to the significant relationship between playing computer games and aggression in this study, and considering the high importance of life conditions of teens, and the probability of modeling of violent characters in games, doing more researches in this area in Iran is recommended.