مقايسه تاثير بيهوشي با ايزوفلوران و پروپوفول بر بروز لرز در بيماران تحت عمل جراحي بيني

The comparison between the effect of using Isoflurane and Propofol for anesthesia on the outbreak of shivering among patients undergoing Rhinoplasty Surgery

زمينه: لرز يكي از عوارض شايع بعد از عمل و بيهوشي در ريكاوري مي‌باشد كه مي‌تواند باعث افزايش مصرف اكسيژن، افزايش فشارخون سيستميك، افزايش ضربان قلب و آريتمي‌هاي قلبي در بيماران گردد. با توجه به داروهاي متنوع مورد استفاده در بيهوشي عمومي و لزوم گزينش موثر داروهاي وريدي و استنشاقي جهت كاهش عوارض بالقوه آن‌ها، اين مطالعه با هدف مقايسه تاثير داروي وريدي پروپوفول و گاز بيهوشي ايزوفلوران بر ميزان بروز لرز بعد از عمل انجام شد. روش‌ها: در يك مطالعه كارآزمايي باليني دوسوكور، 70 بيمار 65-18 ساله به‌صورت تصادفي در دو گروه 35 نفره تحت عمل جراحي الكتيو بيني قرار گرفتند. وقوع و شدت لرز بعد از عمل در دو گروه مقايسه شد و از 4-0 طبقه‌بندي گرديد. يافته‌ها با آزمون تي و كاي‌دو مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: دو گروه از نظر سن، جنس و مدت بيهوشي اختلاف معناداري نداشتند. ميزان شيوع و شدت لرز در دريافت‌كنندگان ايزوفلوران به‌طور معناداري كم‌تر از پروپوفول بود. نتيجه‌گيري: در بيماران بزرگسال تحت عمل جراحي الكتيو بيني، جهت كاهش لرز بعد از عمل، استفاده از ايزوفلوران بهتر از پروپوفول مي‌باشد.

Background: The postoperative shivering is one of the common complications of anesthesia after surgery and in the recovery room, which can cause the increased systemic blood pressure, oxygen consumption, heart rate and the cardiac arrhythmias among patients. Due to the variety of drugs used in general anesthesia, and necessity of choosing the effective intravenous and the inhaled drugs to reduce their potential complications, this study was done to compare the effects of the venous propofol drug and the anesthesia Isoflurane gas on the incidence rate of postoperative shivering. Methods: In a double-blind clinical trial, 70 patients aged 18 to 65 who underwent the Rhinoplasty surgery were randomly classified into two groups of 35 cases. The occurrence and severity of postoperative shivering were compared in both groups and classified from zero to four. Findings were analyzed employing the t-test and Chi-square. Results: There was no significant difference between the two groups in terms of age, sex, and duration of anesthesia. The incidence and intensity of shivering in recipients of Isoflurane was significantly less than those of the recipients who received Propofol. Conclusion: Using Isoflurane is better than Propofol to reduce the postoperative shivering in the adult patients undergoing the elective Rhinoplasty surgery.