ساختار مفهومي سياستگذاري علم و فناوري در حوزه مهندسي

Conceptual Structure of Science and Technology Policy with Emphasis on Engineering

يكي از مهم ترين ويژگي‌‌هاي جوامع پيشرفته امروزي دانش بنياني شدن آنهاست. در چنين جوامعي‌ بهره‌گيري از دانش و علم اساس كليه فعاليت‌ها و تصميم گيري‌هاست و از طرفي، هرگونه برنامه‌ريزي غالباً با توجه به توسعه پايدار طراحي و اجرا مي‌‌شود. در الگوي توسعه پايدار هر كشور، توسعه صنعتي يكي از محورهاي عمده و اساسي آن محسوب مي‌‌شود. توسعه صنعتي به افزايش مهارت‌ها و قابليت‌ها؛ يعني توسعه علمي و فناوري وابسته است كه مهندسان مجرب، مسيول، متعهد، وطن دوست،پزتلاش و كوشا و نيز اجراي پژوهش موتور محركه آن محسوب مي‌‌شوند. در اين پژوهش تلاش شده است تا با توجه به نظام توسعه پايدار، سازمان‌هاي مسيول پيشبرد علم و فناوري در كشور مشخص و چگونگي تعامل آنها با يكديگر، به خصوص با نظام مهندسي، با تاكيد بر نهادينه شدن دانش و علم بر همه فعاليت‌ها، طرح‌ها و برنامه‌ها شرح داده شود. نظام ملي نوآوري به عنوان ساختاري مناسب براي هدفمند ساختن سياست‌هاي كلان علم و تكنولوژي كشور شناسايي و بررسي و بر زمينه‌هاي مناسب براي پياده سازي تفكرات علمي در عرضه دانش و تكنولوژي تاكيد شده است. در نهايت، الگوي مفهومي سياستگذاري توسعه علمي و فناوري براي خلق دانش، انتشار دانش و بهره‌برداري از دانش براي توسعه و ارتقاي كشور با تكيه بر نظام نوآوري در حوزه مهندسي تدوين و ارايه شده است

Today knowledge based societies are growing around the globe. All scientists, intellectuals, and experts emphasize on the sustainable development for their future progress programs and policies and technologies. Advances in industrial technologies are one of the major elements for sustainable development, where the engineers are one of the main groups responsible for such industrial progresses. Regarding the above objectives, in this article attempt is made to distinguish different organizations which are policy makers for science and industries in our country. Their mutual correspondences to enhance such goals with respect to innovation are illustrated and explained in detail. It looks that innovation has become the key feature for any objective in the future of science and technology foresight. Concerning this fundamental principle, it is tried to develop a typical conceptual model for the science and technology progresses related to engineering based on science creation, science publication and science utilization.