بررسي ميزان شيوع هيپرتري گليسريدمي در ايران مطالعه مرورسيستماتيك و متاآناليز

Prevalence of The Hypertriglyceridemia in Iran: A Meta-Analysis and Systematic Review Study

چكيده مقدمه: هيپرتري گليسريدمي در برگيرنده عواملي است كه خطر بروز بيماري هاي قلبي-عروقي و ديابت را افزايش مي دهد. بنا بر اين آگاهي از ميزان شيوع آن به سياست گزاران بهداشت و درمان كشور كمك خواهد نمود تا در جهت كاهش آن برنامه ريزي نمايند. هدف از اين مطالعه برآورد شيوع كلي هيپرتري گليسريدمي در ايران و بررسي روند كلي آن در كــشور مي باشد. مواد و روش ها: با استفاده از كليد واژه هاي معتبر از جمله تري گليسريد، شيوع، متاآناليز و ايران از بانك هاي اطلاعاتي Googleschoolar, Sid, Pubmed, Magiran, Irandoc Medlib, Iranmedex تعداد 155 مقاله جمع آوري شد كه تعداد 24 مقاله از آن ها وارد متاآناليز شدند. واريانس هر مطالعه با استفاده از توضيح دو جمله اي برآورد گرديد. ناهمگني مطالعات با استفاده از شاخص 2I بررسي شد و داده ها با روش متاآناليز مدل اثرات تصادفي و با نرم افزار STATA ver. 11 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته هاي پژوهش: در اين بررسي 24 مطالعه مورد آناليز قرار گرفتند. شيوع كلي هيپرتري گليسريدمي در ايران 6/36 درصد به دست آمد. ميزان شيوع در افراد عادي 2/27 درصد(3/33-1/21 : CI95 درصد)، در افراد ديابتي 1/62 درصد(2/73-1/51 : CI95 درصد)، در افرادي كه ناراحتي قلبي دارند 2/35 درصد(4/77-9/6-: CI95 درصد) و در ساير گروه هاي بيمار(سندرم متابوليـــك، چاقي مفـــرط، اختلال تحمل گلوكـــز، سرگـــيجه خوش خيم) 7/36 درصد(7/47-8/25 : CI95 درصد) به دست آمد. شيوع در كودكان و نوجوانان بيش از افراد مسن و ميان سال و در جنس مذكر 9/3 درصد بيش از جنس مونث بود. بحث و نتيجه گيري: ايران جز كشورهاي است كه شيوع تري گليسريدمي در آن پايين است و با توجه به افزايش ميزان شيوع تري گليسريدمي و اهميت آن در بيماري هايي از جمله قلب و عروق و ديابت مسيولان بهداشتي درماني بايد برنامه ريزي هايي را در جهت كاهش اين اختلال در جامعه ارايه نمايند.

Abstract Introduction: Hypertriglyceridemia is asso-ciated with many risk factors that elevate the incidence of cardiovascular and diab-etes diseases. Therefore, informing the pre-valence of hypertriglyceridemia may be helpful for health authorities to make pro-grams for controlling of the condition. Aim of this present study was to obtain an ov-erall estimation of hypertriglyceridemia and trend of the condition in Iran. Materials & Methods: Using some valid keyword including triglycerides, prevale-nce, and meta-analysis in the databases of Googles choolar, SID, Pubmed, Magiran, Irandoc, Medlib and Iranmedex a total of 155 articles were collected. From the articles, 24 articles were reliable and inclu-ded in the study. Variance of each study was obtained using the binomial distrib-ution. Heterogeneity of the studies was assessed using I2 index, and the data were analyzed using random effects model and the STATA V. 11 software. Findings: Collectively, 24 articles were enrolled in this study. The overall preva-lence of hypertriglyceridemia was obtained 36.6%. Prevalence of hypertriglyceridemia was estimated as follow: In general popula-tion, 27.2% (95 CI: 21.1-33.3), in diabetic population 62.1% (95% CI: 51.1-73.2), in patients with heart disease 35.2% (95% CI: -6.9-77.4) and in other patient groups (me-tabolic syndrome, obesity, impaired glucose tolerance, or benign vertigo) 36.7% (95% CI: 25.8-47.7). Discussion & Conclusion: The prevalence of hypertriglyceridemia was low in general population in Iran; however, incidence of the condition was higher in patients with diabetic and cardiovascular diseases. So the health authorities should provide relevant programs to control the disorder.