بررسي دقت تشخيصي راديوگرافي پانوراميك ديجيتال در تشخيص پوسيدگي‌هاي پروگزيمالي

Assessing the diagnostic accuracy of filtered digital panoramic radiographs in detecting interproximal caries

چكيده مقدمه: تصاوير پانوراميك مي‌توانند به هر دو طريق تكنيك معمولي و تصويربرداري ديجيتال تهيه شوند. سيستم ديجيتال محاسني مانند كاهش دوز اشعه دريافتي بيمار، امكان ويرايش تصوير، ذخيره زمان، حذف مواد زايد و پرخطر ناشي از فرايند ظهور و ثبوت را نسبت به تكنيك معمولي در بردارد. هدف از انجام اين پژوهش، بررسي دقت تشخيصي راديوگرافي ديجيتال پانوراميك فيلتر شده در تشخيص پوسيدگي‌هاي پروگزيمالي در مقايسه با راديوگرافي بايت وينگ بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي- تحليلي، 608 سطح بين دنداني، از مزيال اولين پرمولر تا ديستال دومين مولر در هر نيم فك، در راديوگرافي‌هاي ديجيتال پانوراميك فيلتر شده و بايت وينگ معمولي توسط دو راديولوژيست دهان، فك و صورت از نظر وجود پوسيدگي پروگزيمالي بررسي شدند. داده‌هاي مربوط در نرم‌افزار آماري SPSS نسخه 5/11 توسط آناليز‌هاي آماري ضريب توافق كاپا (Kappa) و Wilcoxson و محاسبه ضريب پايايي و ضريب همبستگي Spearman در سطح معني‌داري 95/0 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: بين توزيع فراواني وضعيت پوسيدگي (002/0 = p value) و همچنين بين توزيع فراواني تطابق تشخيص پوسيدگي در دو تكنيك مورد پژوهش، تفاوت معني‌دار وجود داشت (001/0 > p value). نتيجه‌‌گيري: با توجه به محدوديت‌هاي اين مطالعه، راديوگرافي ديجيتال پانوراميك فيلتر شده، دقت تشخيصي پايين‌تري نسبت به راديوگرافي بايت وينگ معمولي در تشخيص پوسيدگي‌هاي پروگزيمالي دارد. كليد واژه‌ها: پوسيدگي دنداني، راديوگرافي بايت وينگ، راديوگرافي ديجيتال دنداني، راديوگرافي پانوراميك

Abstract Introduction: Panoramic images can be obtained using film-based conventional techniques and digital imaging systems. Compared with conventional film-based techniques, digital panoramic imaging systems have some advantages such as dose reduction, image manipulation, saving time and elimination of the need for toxic processing chemicals. The aim of this study was to investigate the diagnostic accuracy of filtered digital panoramic radiographs for assessment of interproximal caries in comparison to bitewing radiography. Materials and Methods: In this descriptive/analytical study 608 interproximal surfaces, from the mesial surface of the first premolar to the distal surface of the second molar, were evaluated on filtered digital panoramic radiographs and conventional bitewing radiographs for interproximal caries by two oral and maxillofacial radiologists. Data were analyzed by SPSS 11.5 using kappa and Wilcoxon statistical analyses and calculation of reliability coefficient and Spearman’s correlation coefficient at 95% significance level. Results: There were statistically significant differences in frequency distribution of caries between the two techniques (p value = 0.002) and also between frequency distribution of diagnostic agreement between these two techniques (p value < 0.001(. Conclusion: According to the results of this study, the diagnostic accuracy of filtered digital panoramic radiography is significantly lower than that of conventional bitewing radiography for detection of interproximal caries. Key words: Bitewing radiography, Dental caries, Dental digital radiography, Panoramic radiography