مقايسه وضعيت پوسيدگي دنداني در دانشجويان علوم پزشكي و غير علوم پزشكي شهر همدان در سال 1389

Comparison of tooth caries status between medical and non-medical students in Hamadan, Iran

چكيده مقدمه: با وجود پيشرفت‌هاي صورت گرفته در شاخه‌هاي مختلف دندان‌پزشكي، همچنان پوسيدگي دندان شايع‌ترين عفونت جوامع انساني محسوب مي‌گردد كه در قالب معضلي حل نشده در فعاليت‌هاي بهداشتي- درماني بيشتر كشورهاي جهان مطرح است. شاخص (Decay, missing and filling teeth) DMFT به عنوان يكي از معتبرترين معيارهاي بررسي سلامت و وضعيت بهداشت دهان و دندان مطرح است كه تحصيلات و عوامل اقتصادي- اجتماعي مي‌تواند در آن دخيل باشد. بنابراين هدف از اين پژوهش، بررسي شاخص DMFT در دانشجويان دندان‌پزشكي، پزشكي، مهندسي و طلاب حوزه علميه شهر همدان بود.. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه كه به صورت مقطعي و از نوع توصيفي- تحليلي بود، 200 دانشجو از چهار رشته مختلف تحصيلي (هر رشته 50 نفر) به روش تصادفي ساده انتخاب شدند. معاينات باليني توسط فرد معاينه‌گر كه دانشجوي سال آخر دندان‌پزشكي بود زير نور يونيت و با كمك آينه و سوند صورت گرفت. داده‌هاي به دست آمده توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 15 تجزيه و تحليل شد و از آزمون‌هاي ANOVA و Tukey براي بررسي‌هاي آماري استفاده گرديد (05/0 = ?). يافته‌ها: در كل ميانگين شاخص DMFT برابر 48/3 ± 89/7 بود. ميانگين شاخص DMFT در چهار گروه تقريباً نزديك بوده است و به طور كلي بيشترين ميانگين مربوط به گروه دندان‌پزشكي بود (02/4 ± 8/8) و در گروه‌هاي ديگر به ترتيب در طلاب برابر (23/3 ± 48/8)، در مهندسي (34/3 ± 49/7) و در پزشكي (4 ± 72/6) به دست آمد. تك تك شاخص‌ها در همه گروه‌ها اختلاف معني‌داري داشتند (05/0 > p value). نتيجه‌‌گيري: با توجه به محدوديت‌هاي اين مطالعه، با آن‌كه ميانگين شاخص DMFT در دانشجويان دندان‌پزشكي بيشتر بود، ميزان پوسيدگي در گروه دندان‌پزشكي و پزشكي كمتر بود. در مجموع نياز به تدوين برنامه‌هايي جهت ارتقاي سطح نگرش در مورد سلامت دهان جامعه دانشجويي احساس مي‌شود. كليد واژه‌ها: دانشجو، پزشكي، پوسيدگي، دنداني

Abstract Introduction: Despite advances in different fields of the dental science, dental caries is still one of the most common infectious diseases worldwide, which is an insurmountable problem in the health care system of many countries. DMFT index is one of the best methods to assess oral hygiene status and is influenced by educational and socio-economic factors. The aim of this study was to evaluate DMFT index among dental, medical, engineering and Islamic science students in Hamadan, Iran. Materials and Methods: In this cross-sectional/descriptive study, 200 students were selected from four different fields (n = 50 in each field) using simple random sampling technique. Clinical examinations were carried out by a senior dental student under dental unit headlight using dental mirrors and explorers. Data were analyzed with ANOVA and a post hoc Tukey test by using SPSS 15 (? = 0.05). Results: The mean DMFT was 7.89 ± 3.48. DMFT index differences were minimal between the four groups and the dental students had the highest index (8.8 ± 4.30), followed by Islamic science students (8.48±3.32), engineering students (7.94 ± 3.43) and medical students (6.72 ± 4). When each index was compared within each group, there were statistically significant differences for each individual index. Conclusion: Under the limitations of this study, although DMFT score was higher in dental students, caries was lower among dental and medical students. New educational programs seem to be necessary for oral health improvement in the student community. Key words: Decay, Dental, Medical, Students