گزارش يك مورد ژانت سل گرانولوماي محيطي در پسر ده ساله

Peripheral giant cell granuloma in a 10-year-old boy: A case report

چكيده مقدمه: ژانت سل گرانولوماي محيطي يا اپوليس سلول‌هاي ژانت از ضايعات واكنشي به نسبت شايع بافت همبند مخاط دهان است كه در واكنش به تحريكات موضعي و تروما ايجاد مي‌شود. اين ضايعه بيشتر در زنان و در دهه‌هاي چهار تا شش گزارش شده است. درمان گرانولوماي محيطي با سلول ژانت شامل جراحي و گاهي با خارج كردن يك يا چند دندان درگير با ضايعه و كورتاژ حفره دندان است، چرا كه عود اين ضايعه تا حدودي شايع است. اين ضايعه شبه تومورال ممكن است در كودكان به دنبال تحليل ريشه دندان شيري بروز كرده و مي‌تواند در اين گروه سني رفتار مهاجم‌تري از خود نشان بدهد. شرح مورد: در اين مقاله ضايعه تا حدودي شايع اما در گروه سني و جنسي غير شايع براي بروز گزارش مي‌شود. در يك پسر ده ساله سالم، برجستگي بدون علامت بافت نرم مخاط دهان بدون شواهدي از درگيري استخوان به روش جراحي به طور كامل برداشته شده و در بررسي ميكروسكوپي تشخيص ژانت سل گرانولوماي محيطي قطعي شد. در طي شش ماه پي‌گيري محل جراحي بدون عارضه ترميم يافت. نتيجه‌‌گيري: با وجود آن‌كه ژانت سل گرانولوماي محيطي در جنس مونث و سنين ميان‌سالي و بيشتر، شيوع دارد، ممكن است در كودكان نيز همراه با جابه‌جايي دندان درگير، ايجاد اشكال در رويش دندان دايمي، تخريب استخوان و لقي دندان‌ها مشاهده شود. بنابراين هدف از اين گزارش، توجه بر احتمال بروز اين قبيل ضايعات در سنين پايين، جهت تشخيص و درمان زود هنگام مي‌باشد. كليد واژه‌ها: ژانت سل گرانولوما، مخاط دهان، كودك

Abstract Introduction: Peripheral giant cell granuloma or giant cell epulis is a relatively common reactive lesion of the oral mucosa in response to local irritation and trauma. It is mostly seen in women during the 4th to 6th decades of life. Since recurrence is relatively common surgery with extraction of the involved tooth or teeth and curettage of the alveolar bony socket is the preferable treatment. In children this lesion can occur after deciduous tooth root resorption and might have a more aggressive clinical course in this age group. Case Report: Reported here is occurrence of a relatively common lesion in an uncommon age and sex group. A soft tissue lump in an asymptomatic, otherwise healthy, 10-year-old boy with no evidence of bone destruction was surgically excised and submitted for microscopic evaluation. Microscopically a diagnosis of peripheral giant cell granuloma was established. At 6-month follow-up the site of surgery had healed completely with no post-surgical complications. Conclusion: Although peripheral giant cell granuloma is more common during the 4th to 6th decades of life, this lesion might occur in children, with alveolar bone resorption, abnormal patterns of eruption of permanent teeth and loose and displaced teeth. Therefore, the aim of this report was to draw attention to the possibility of the occurrence of these lesions at a young age to pave the way for early diagnosis and treatment. Key words: Child, Giant cell granuloma, Oral mucosa