مقايسه دو روش انجام مانور ريتگن و عدم لمس پرينه در اداره مرحله دوم زايمان بر پيامدهاي زايمان

Comparison of Two Methods of Second Stage of Labor Management of Ritgen’s Maneuver and Hands-off(Non Touch) Methods on Delivery Outcome

چكيده مقدمه: تكنيك هاي متعددي جهت كاهش تروماها و ضايعات حول و حوش تولد از جمله پارگي ها و آسيب هاي پرينه وجود دارد. برخي بيان داشتند كه جهت اداره تروماهاي زايماني وضعيت اداره فعال در مرحله دوم زايمان يا انجام مانور ريتگن با افزايش نياز به اپي زياتومي و آسيب هاي پرينه همراه است و آنان روش عدم لمس پرينه در مرحله دوم را ارجح دانستند. هدف از اين مطالعه تآثير اين دو روش بر روي ضايعات پرينه و پيامدهاي زايماني در زنان نخست زاي مراجعه كننده به بيمارستان شريعتي اصفهان مي باشد. مواد و روش ها: در اين مطالعه كارآزمايي باليني تعداد 100 نفر زايوي شكم اول با حاملگي كم خطر به طور تصادفي در دو گروه انجام مانور ريتگن وگروه عدم لمس پرينه قرار گرفتند. در گروه انجام مانور ريتگن در مرحله دوم زايمان جهت كنترل سر از اين مانور استفاده شد يعني انگشتان يك دست ناحيه خلفي را حمايت مي كند و دست ديگر فشار ملايمي بر روي سر جهت كنترل خروج سر در طي فرايند كرونينگ وارد مي كند در روش عدم لمس پرينه ماما تنها نقش نظارتي داشته و پرينه در مرحله دوم زايمان در هنگام خروج سر لمس نمي شد سپس تآثير دو روش بر روي ضايعات پرينه و پيامدهاي زايمان در دو گروه بررسي و مقايسه گرديد. يافته هاي پژوهش: نتايج نشان داد كه از جهت ضايعات پرينه در رابطه با كاربرد اپي زياتومي تفاوت معني داري در دو گروه وجود دارد و در گروه عدم لمس پرينه نياز به اپي زياتومي كمتر بوده است.(P < 0.001) و نيز پارگي درجه يك در گروه عدم لمس پرينه بيشتر بوده است. از لحاظ پيامدهاي زايماني تفاوت معني داري در دو گروه ديده نشد. بحث و نتيجه گيري: به نظر مي رسد روش عدم لمس پرينه در كنترل با ضايعات پرينه و به خصوص نياز كمتر به اپي زياتومي و پارگي پرينه كمتري همراه است و به عنوان يك روش ايمن در انجام زايمان مي تواند به كار رود ولي از نظر پيامدهاي زايماني تفاوتي با روش كاربرد مانور ريتگن ندارد

Introduction: There are different techniq-ues to reduce peripartum traumas and les-ionns including perineal tears and traumas. It has been stated that the active manag-ement of second labor stage, hands-on method or Ritgen’s maneuver, is associated with higher need for episiotomy and peri-neal traumas. Thus, hand-poised met-hod, which is done without touching the perin-eum in the second labor stage, is pref-erred. The objective of the present study was to evaluate the effect of the two metho-ds on perineal trauma and delivery outcome in primiparous women referred to Shariati Hospital, Isfahan. Materials & Methods: This research was a clinical trial in which 100 low risk primi-parous parturients were randomly assigned into two groups; hands-on and hand-poised (hands-off). In the hands-on group, in the second stage of labor hands-on method was used to control fetal head, i.e., the fingers of one hand supports fetal occiput and the other hand applies slight pressure on the head to control the delivery of the head during the crowning process. In the hands-off group, the midwife observes the parturient and do not touch perineum during the second labor stage while fetal head is delivering. Then, the two groups were compared in terms of perineal trauma, as well as neonatal and delivery outcome. Findings: The findings demonstrated that the two groups were significantly different in terms of perineal trauma resulted from episiotomy, and the need for episiotomy was smaller in the hands-off group (P < 0.0-01). Moreover, there are more first degree perineal tears in the hands-off group. Con-sidering hemorrhage and hematoma and also neonatal and delivery outcome, the two groups were not significantly different. Discusion & Conclusion: It seems that hands-off method is associated with less perineal trauma, particularly lower need for episiotomy, and less perineal tear and is one safe methods. However, regarding delivery and neonatal outcomes, the two groups were not significantly different.