بررسي ويژگيهاي پيكره و شمايل نگاري بودا در ديوارنگاري و مجسمه هاي بودا در مشرق زمين

The Features of Buddha in Eastern Visual Arts Iconography

بودا در سطح جهان كهن داراي نمود گسترده اي در فرهنگ شرق مي باشد كه در دنياي امروز نيز گسترش يافته است. پس از ظهور بودا در 563 قبل از ميلاد و گسترش بوديسم از هند به سراسر شرق دور ، بوديسم تبديل به گفتمان مسلط در كشورهاي هند و شرق دور گرديد .آيين بودا در طي گسترش خود از حوزه ظهورش تا منتهي اليه شرق دور به مرور با آميخته شدن با فرهنگهاي سرزمينهاي جديد، در شيوه هاي هنري رايج مناطق مختلف نيز وارد مي گردد. به همين علت ، بازنمايي تصوير و پيكره بودا و برخي ويژگيهاي آييني مرتبط با او، از طريق هنر در اين سرزمين ها به صورت قابل ملاحظه اي رشد مي يابد.از اين روي شمايل نگاري بودا در نقاشي ها ، ديوارنگاري ها و مجسمه هاي اين منطقه جغرافيايي ، مورد بررسي قرار مي گيرد و مقايسه و تطبيق شمايل نگاري هدف اين بررسي مي باشد . روش تحقيق در اين مقاله ، روش توصيفي – تحليلي و روش جمع آوري اطلاعات آن كتابخانه اي است.نتايج تحقيق نشان مي دهد كه با ظهور بودا و گسترش آيين او در شرق آسيا ، ظرفيت هاي هنري به خدمت آيين جديد آمد و شمايل بودا در شيوه هاي نقاشي ، ديوارنگاري و مجسمه سازي ظهور يافت و اين ظهور در ابتدا متناسب با شيوه هاي پيكره و شمايل نگاري در هند و سپس به مرور متناسب با سنت هاي تصويري در هر منطقه ادامه حيات يافت.

Buddha has had frequent representations in eastern cultures and all over the world up to the present time. After the emergence of Buddha in 563 B.C and extension of the Buddhism from India into the Far East, this religion became the dominant subject in these regions, so the representations of Buddha and his teachings in arts were considerably developed. The Iconography of Buddha in paintings and sculptures of these geographical regions is the subject of this paper, prior to comparing these iconographies. The applied research method is descriptive _ analytical via library data collection. The results indicate that with the emergence of Buddha and the extension of his religion to the eastern Asia, the artistic potentials served the new religion and Buddhaʹs icon emerged in painting, mural and sculpture. Such emergence has initially been in accordance with the Indian sculpture and iconography, and then gradually continued in accordance with regional pictorial traditions