تاثير سن بر سازگاري‌هاي جسماني ناشي از تمرينات آمادگي جسماني از كودكي تا جواني

Effect of age on physical adaptation to fitness training from childhood to youth

هدف از تحقيق حاضر بررسي تاثير سن بر سازگاري‌هاي جسماني ناشي از تمرينات آمادگي جسماني از كودكي تا جواني بود. آمادگي فيزيولوژيك و عملكرد حركتي بين افراد در دامنه‌هاي سني مختلف متفاوت است، اما اينكه آيا تفاوت‌هاي كمي در سازگاري به تمرينات آمادگي جسماني بين كودكان، نوجوانان و جوانان وجود دارد يا خير، مشخص نشده است. لذا تحقيق حاضر قصد دارد تا ضمن بررسي اين سازگاري‌ها تاثير سن را به‌عنوان يك عامل رشدي بر آنها ارزيابي كند. به‌اين منظور، 96 آزمودني پسر (به‌اين صورت كه در هر رده‌ي سني 16 آزمودني در گروه كنترل و 16 آزمودني در گروه تجربي) در سه دامنه سني 8 تا 10 سال، 12 تا 14 سال و 17 تا 19 سال انتخاب و در هر گروه به‌صورت تصادفي به دو گروه كنترل و تجربي تقسيم‌بندي شدند. ميانگين و انحراف استاندارد سن، قد و وزن در گروه كودكان 5/0±83/8 سال، 1/0±3/1 متر، 8/2±1/34 كيلوگرم و نوجوانان 5/0±5/12 سال، 1/1±5/1 متر، 3/6±5/40 كيلوگرم و جوانان 6/0±3/16 سال، 1±7/1 متر، 8/4±6/59 كيلوگرم بود. برنامه‌ي تمرين شامل تمرينات استقامتي، قدرتي و انعطاف‌پذيري به صورت 3 جلسه‌ي تمرين در هفته اجرا شد. چابكي، سرعت حركت، توان انفجاري، هماهنگي، استقامت عضلاني، تعادل، استقامت قلبي - تنفسي و انعطاف پذيري قبل و بعد از 12 هفته برنامه‌ي تمريني در آزمودني‌ها اندازه‌گيري شد. تجزيه و تحليل ميانگين تغييرات داده‌ها با استفاده از تحليل واريانس يك‌سويه با آزمون تعقيبي بونفروني در سطح معني‌داري (05/0P?) انجام شد. يافته‌ي اصلي اين تحقيق عدم تاثير سن بر پاسخ كاهش وزن و درصد چربي به فعاليت ورزشي است؛ اما در هر سه گروه، كاهش معني‌دار پيش تا پس‌آزمون مقادير درصد چربي بدن مشاهده شد. تغييرات چابكي، هماهنگي، پرش سارجنت، پرتاب توپ طبي، شناي تعديل شده، استقامت قلبي – تنفسي در گروه هاي تجربي معنادار است، اما در بين گروه‌ها اختلاف معني‌داري وجود ندارد (05/0P > ). از سوي ديگر، بين تغييرات ناشي از تمرين در قدرت انفجاري اندام تحتاني (آزمون پرش جفت)، دوي سرعت، بالا كشيدن شانه‌ها و استقامت عضلات شكم در بين گروه‌ها تفاوت معني‌داري مشاهده شد (05/0P < ). نتايج تحقيق نشان داد كه افزايش اين متغيرها در كودكان بيش از نوجوانان و جوانان است.

Physiological fitness and motor performance is different in variable age range, but it has not determined the differences physical adaptation in Children, adults and youth. According to this idea, the purpose of present study is a randomized trial to compare the Effect of age on physical adaptation to fitness training from childhood to boys. 96 participants voluntarily were randomized at three ranges of age included: 8 to 10 age group: 12 to 14 age group : 17 to 19 age group training divided into two groups of experimental and control in each age group. Mean SD of age, height and weight of children was 8.83 ± 0.5year, 1.3 + 0.1 meter, 34.1 + 2.8 kg and adolescent 12.5 + 0.5 year, 1.5 + 1.1 meter, 40.5 + 6.3 kg and youth 16.3 + 0.6 year, 1.7 + 1 meter, 69.6 + 4.8 kg. The program included endurance, strength and flexibility training 3 times per week for 12 weeks. Agility, coordination, sergeant jump, hand power, cardiovascular endurance, and modified push-up measured pre and post 12 weeks training. Data analyzed by one ways of ANOVA and Benfroni post hoc test showed that long jump, speed, shoulder elevate, sit-up at children group is better rather than adolescent and youth groups(P < 0.05).