سهم خودكارآمدي، عزت نفس و انگيزش پيشرفت در پيش‏بيني كيفيت زندگي معلولين جسمي

Share of Self-Efficacy, Self-Esteem and Achievement Motivation in Predicting Quality of Life of Physically Disabled Youth in Shahrekord

هدف اين تحقيق تعيين سهم هريك از متغيرهاي خودكارآمدي، عزت‌نفس و انگيزش پيشرفت در پيش بيني كيفيت زندگي معلولين جسمي شهركرد بود. نمونه پژوهش عبارت بود از 70 نفر از معلولين جسمي كه در بهار 1390 به موسسات ويژه معلولين جسمي شهرستان شهركرد( جامعه معلولين، مركز توانبخشي 12 آذر، مركز كارآفرين، باشگاه ورزشي انقلاب و مركز توانبخشي پرنيان سامان) مراجعه كرده بودند. براي ارزيابي كيفيت زندگي، خودكارآمدي، عزت‌نفس و انگيزش پيشرفت آزمودني‌ها به ترتيب از فرم كوتاه پرسشنامه كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني(WHOQOL-BREF)، مقياس خودكارآمدي شوارتزر و جروسالم، مقياس عزت‌نفس روزنبرگ و پرسشنامه انگيزش پيشرفت هرمنس استفاده شد. براي سنجش ويژگي هاي جمعيت شناختي يك پرسشنامه محقق ساخته به كار برده شد. داده‏ها با استفاده از آمار توصيفي و تحليل رگرسيون گام به گام مورد تجزيه وتحليل قرار گرفت. نتايج تحليل رگرسيون گام به گام نشان دادكه خودكارآمدي مي‌تواند كيفيت زندگي معلولين جسمي را به طور معني داري پيش بيني كند(002/0(P=، اما افزودن هر يك از متغيرهاي عزت‌نفس و انگيزش پيشرفت به متغير خودكارآمدي نمي‌تواند قدرت پيش بيني كيفيت زندگي آزمودني‌ها را به طور معني داري افزايش دهد. متغير خودكارآمدي نقش مهمي در تبيين كيفيت زندگي معلولين جسمي دارد. بنابراين با توجه به يافته هاي تحقيق پيشنهاد مي شودكه برنامه هاي مبتني بر آموزش خودكارآمدي در مراكز درماني‌ و آموزشي ويژه معلولين جسمي‌ اجرا گردد.

The purpose of this study is to determine the share of self-efficacy, self-esteem and achievement motivation in predicting quality of life of physically disabled youth in Shahrekord. For sampling, 70 members of institutes for disabled persons in Shahrekordare selected randomly in spring of 2011. Subjects’ quality of life, self- efficacy, self- esteem, and achievement motivation are measured by WHOQOL-BREF, general self-efficacy scale, Rosenbergʹs self-esteem scale, and Herman’s achievement motivation questionnaire respectively. For assessing demographic characteristics, a researcher-made questionnaire is used. Descriptive statistics and stepwise regression is used for data analysis. The results of stepwise regression show that self-efficacy can significantly predict the rate of quality of life in physically disabled young persons(P=0.002), but adding each one of self- esteem and achievement motivation variables to self-efficacy variable cannot increase significantly the power of prediction of quality of life in these subjects. As conclusion, self- efficacy has an important role in explaining the quality of life in physically disabled young persons.Thus, based on the findings of this research, it is suggested that the self-efficacy training programs be performed for individuals with physical disabilities at medical and educational centers.