عنوان مقاله :
مقايسه اثر فوتوتراپي متناوب با فوتوتراپي ممتد بر كاهش هيپربيليروبينمي در نوزادان
پديد آورندگان :
اقباليان، دكتر فاطمه نويسنده استاد گروه كودكان دانشگاه علوم پزشكي همدان , , سبزيان، دكتر كامران نويسنده دستيار كودكان دانشگاه علوم پزشكي همدان ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1391 شماره 0
كليدواژه :
هيپربيلي روبينمي غيرمستقيم , زردي نوزادي , فتوتراپي متناوب , فتوتراپي ممتد
چكيده فارسي :
پيش زمينه و هدف: مطالعه حاضر با هدف مقايسه اثربخشي فتوتراپي متناوب و فتوتراپي ممتد انجام شد.
مواد و روشها: در يك كار آزمايي باليني تصادفي كنترل شده 96 نوزاد ترم سالم كه به علت هيپربيليروبينمي غير مستقيم در بخش نوزادان بيمارستان بعثت همدان بستري شده بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. نوزادان به صورت تصادفي به دو گروه 48 نفري تقسيم شدند. گروه فتوتراپي ممتد 2 ساعت تحت فتوتراپي قرار گرفتند و نيم ساعت دستگاه خاموش شد. گروه فتوتراپي متناوب يك ساعت تحت فتوتراپي قرار گرفتند و يك ساعت دستگاه خاموش شد. دو گروه از نظر دستگاههاي فتوتراپي و ساير شرايط فتوتراپي (فاصله) همسان بودند. دو گروه از نظر وزن و سن و عوامل خطري مانند ناسازگاري ABO و Rh جور (match) شدند. سطح بيلي روبين توتال سرم 12، 24، 36 و 48 ساعت پس از شروع فتوتراپي چك شد. اطلاعات با استفاده از آزمون T_test آناليز شدند.
يافتهها: تفاوت معنيداري بين دو گروه از نظر سن و وزن و ميانگين بيلي روبين توتال قبل از شروع فتوتراپي و 12، 24، 36 و 48 ساعت پس از شروع فتوتراپي وجود نداشت (P > 0.05). ميانگين مدت بستري در گروه متناوب 34 ساعت (انحراف معيار 8/8) و در گروه ممتد 2/33 (انحراف معيار 8) بود. تفاوت معنيداري بين دو گروه وجود نداشت (P > 0.05). هيچكدام از نوزادان در دو گروه نياز به تعويض خون پيدا نكردند.
نتيجه گيري: بر اساس اين مطالعه فتوتراپي متناوب به اندازه فتوتراپي ممتد در كاهش سطح بيلي روبين توتال سرم در نوزادان ترم موثر است
چكيده لاتين :
Background & Aims: This study was conducted to compare the efficacy of intermittent and continuous phototherapy.
Materials & Methods: This controlled randomized clinical trial study was performed on 96 full-term neonates admitted in the neonatal ward of Besat hospital of Hamadan city with indirect hyperbilirubinemia. The neonates were randomly divided into two groups. Continuous phototherapy group received phototherapy on and off for two hours and half respectively. The intermittent group received phototherapy on and off for one hour. Phototherapy units and phototherapy condition in two groups were equal. Total serum bilirubin levels in two groups were measured 12, 24, 36, 48 hours after starting phototherapy. Two groups were matched regarding weight, age, and risk factors such as ABO and Rh incompatibility. The data were analyzed by t-test.
Results: There was no significant difference between two groups in age, weight, and mean total serum bilirubin at the start of phototherapy and also after 12, 24, 36, 48 hours. (P > 0.05). The mean hospitalization time in the intermittent group was 34 hours (SD=8.8) and in the continuous group was 33.2 hours (SD=8). There was no significant difference between both groups (P > 0.05). No one in two groups needed an exchange blood transfusion.
Conclusion: Based on our study, intermittent phototherapy (1 hour on and 1 hour off ) is as effective as continuous phototherapy (2 hours on and half an hour off) in reducing total serum bilirubin level in full term neonates.
Keywords: Neonatal jaundice, Indirect hyperbilirubinemia, Phototherapy, Intermittent phototherapy, Continuous phototherapy
عنوان نشريه :
مجله پزشكي اروميه
عنوان نشريه :
مجله پزشكي اروميه
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 0 سال 1391
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان