بررسي ميزان صدمات ناشي از تروماهاي با اسلحه گرم در مراجعين بيمارستان امام خميني اروميه

پيش زمينه و هدف: تروماهاي ناشي از سلاح گرم از زمان شروع جنگ‌هاي جهاني تا به امروز و با پيشرفت تسليحات نظامي تلفات جاني زيادي را در جوامع بشري سبب شده است. با توجه به مرزي بودن استان آذربايجان غربي و هم چنين با توجه به تاريخچه 8 سال دفاع مقدس در اين استان و بقاياي تسليحات مرگبار باقيمانده از آن سال‌ها همواره شاهد ارجاع مصدومين ناشي از سلاح‌هاي گرم و انفجاري به مراكز درماني اين استان هستيم. اين مطالعه با هدف بررسي اپيدميولوژيك تروماهاي نافذ ناشي از سلاح گرم در بيماران مراجعه كننده به بيمارستان امام خميني اروميه از مهر 81 تا مهر 86 انجام شده است. مواد و روش كار: مطالعه مقطعي-توصيفي تمام بيماران كه به علت آسيب با اسلحه گرم از مهر 1386-1381 به بيمارستان امام خميني (ره) اروميه مراجعه كرده بودند وارد مطالعه شدند. پرسشنامه مشتمل بر متغيرهاي مطالعه كه شامل جنس بيماران-سن بيماران-عامل تروما-محل اصابت گلوله-عضو آسيب ديده- ميزان فوت- ميزان معلوليت بودند تهيه شد. با مراجعه به پرونده بيماران اطلاعات جمع آوري شد. داده‌هاي فرم اطلاعاتي دسته بندي و با استفاده از آزمون‌هاي توصيفي و تهيه جداول –توزيع فراواني گزارش گرديد. يافته‌ها: از تاريخ مهر 81 تا مهر 86 تعداد 138 نفر با تروماي سلاح گرم (گلوله و انفجار) به بيمارستان امام خميني اروميه آورده شده‌اند. 93 نفر (57%) مربوط به سنين 29-10 سال بودند. 126 نفر (3/91%) را مردان تشكيل داده بودند. ميانگين روزهاي بستري 9/5 روز بود. 64 مورد (3/46%) تروما ناشي از سلاح جنگي، 37 مورد (8/26%) ناشي از سلاح غير جنگي، 37 مورد (8/26%) ناشي از انفجار مين بوده است. بيشترين محل اصابت سلاح گرم سر و گردن با 56 مورد (8/28%) و اندام تحتاني با 40 مورد (6/20%) بود. از مجموع 91 مورد آسيب عضو در سلاح گرم بيشترين محل‌هاي آسيب را ريه و پلورا با 21 مورد (07/23%) و آسيب عروق با 18 مورد (78/19%) تشكيل داده بودند. از مجموع 138 بيمار، براي 74 مورد (6/53%) عمل جراحي انجام شده بود. پيامد 93 مورد (3/67%) ترخيص بدون معلوليت و ميزان مرگ و مير 12 مورد (6/8%) و معلوليت فيزيكي 9 مورد (5/6%) را شامل مي‌شود. نتيجه گيري: با توجه به حجم زياد بيماران آسيب ديده با اسلحه گرم در استان آذربايجان غربي و اينكه درصد عمده‌اي به علت انفجار مين مي‌باشد لازم است مسيولين مربوطه به اين امر توجه ويژه داشته باشند.

Background & Aims : Gunshot trauma is a major problem from worlds war until today and its mortality is increased with progress in military industry. According to strategic position of west Azarbaijan province and residue of implanted mines in through the POV our hospital is faced with a lot of gunshot victims. This study aimed to study epidemiologic variable of gunshot victims from October 2002 to October 2007. Materials & M ethods : T his retrospective cross-sectional study was conducted on 138 patients admitted from October 2002 to October 2007 to Imam hospital. A questionnaire including survey variables was made and was according to m edical records and the data were anal yzed. Results : 93 patient (67%) were in 10-29 age group. 126 (9/03%) of them was men. Average hospitalization time was 5.9 day. Trauma was due to gunshot in 64 (46.3%), shotgun in 37 (26.8%) and explosion in 37(26-8%). The most involved region was the h ead and neck in 46 victim s (28.8%) and lower limb in 40 (2.6%). The most involved organ was the l ung and pleura chest wall in 21(23.7%) and vasculature of limbs in 18(19.78%) . The m ortality ra te was 8.6% and disability occurred in 6.%. Conclusion: According to high volume gunshot trauma in west Azerbaijan province, this problem must be considered more seriously . Keywords: Trauma, Injury, Gunshot, Organ,