عنوان مقاله :
ارتباط اختلال رشد درون رحمي با سطح هورمونهاي گونادوتروپين جفتي انساني و پروتيين پلاسمايي وابسته به حاملگي
پديد آورندگان :
دوپور، دكتر معصومه نويسنده متخصص زنان و زايمان، مركز تحقيقات بيماري هاي زنان، بيمارستان الزهراي تبريز، دانشكده پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي تبريز , , مصطفي قره باغي، دكتر پروين نويسنده دانشيار بيماري هاي زنان و زايمان، مركز تحقيقات بيماري هاي زنان، بيمارستان الزهراي تبريز، دانشكده پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي تبريز ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1391 شماره 0
كليدواژه :
پروتيين پلاسمايي وابسته به حاملگي , زيرواحد بتاي گونادوتروپين جفتي انساني , اختلال رشد درون رحمي
چكيده فارسي :
پيش زمينه و هدف: اختلال رشد درون رحمي و زايمان زودرس عوامل تعيين كننده عمده عوارض و مرگ و مير حين زايمان ميباشند. روشهاي تشخيصي استاندارد مانند سونوگرافي دقيق ميباشند، ولي نميتوانند به عنوان ابزار غربالگري بكار گرفته شوند. اخيراً ارتباط بين اختلال رشد درون رحمي و
اختلال عملكرد جفت مطرح شده است؛ بنابراين هورمونهاي جفتي مانند زيرواحد بتاي گونادوتروپين جفتي انساني (B-HCG) و پروتيين پلاسمايي وابسته به حاملگي-آ (PAPP-A) ممكن است نشانگرهاي زودرس خوبي براي پيش آگهي نامطلوب باشند. هدف از اين مطالعه، بررسي ارتباط احتمالي بين سطح سرمي B-HCG آزاد و PAPP-A طي سه ماهه اول بارداري با اختلال رشد درون رحمي و زايمان زودرس ميباشد.
مواد و روشها: در اين مطالعه همگروهي، 1440 حاملگي تك قلوي طبيعي طي مدت 17 ماه در مركز آموزشي-درماني الزهرا تبريز بررسي شدند. سطح سرمي B-HCG آزاد و PAPP-A طي هفتههاي 14-10 بارداري به روش اليزا اندازه گيري شد. تمامي زنان تا زايمان پيگيري شده و بر اساس وجود يا عدم وجود اختلال رشد درون رحمي و زايمان زودرس طبقه بندي شدند. سطح سرمي زيرواحد بتاي گونادوتروپين جفتي انساني B-HCG آزاد و پروتيين پلاسمايي وابسته به حاملگي-آ (PAPP-A) بين اين گروهها مقايسه شد.
يافتهها: فراواني موارد دچار اختلال رشد درون رحمي و زايمان زودرس به ترتيب 4/4 و 2/7 درصد بود. سطوح سرمي متوسط B-HCG آزاد و PAPP-A به ترتيب 7/2±6/2 (دامنه 8/10-1/0، ميانه 9/0) و 6/2±4/2 (دامنه 9/8-1/0، ميانه 9/0) MoM بود. ميانه سرمي B-HCG آزاد در حاملگيهاي طبيعي و دچار اختلال رشد درون رحمي به ترتيب 1 و 9/0 MoM بود (587/0=p). ميانه سطح سرمي PAPP-A به طور معنيداري در بيماران دچار اختلال رشد درون رحمي پايينتر بود (7/0 در برابر 9/0 MoM، 044/0=p). بهترين نقطه برش در اين زمينه MOM 79/0? با حساسيت 51 و ويژگي 54 درصد محاسبه شد. ميانه سرمي B-HCG آزاد در هر دو حاملگيهاي طبيعي و زودرس 9/0 MoM بود (236/0=p). ميانه سطح سرمي PAPP-A به طور معنيداري در بيماران دچار زايمان زودرس پايينتر بود (7/0 در برابر 4/2 MoM، 044/0=p). بهترين نقطه برش در اين زمينه MOM 85/1? با حساسيت 58 و ويژگي 57 درصد محاسبه شد.
نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد كه كاهش سطح سرمي PAPP-A و نه B-HCG آزاد طي سه ماهه اول بارداري با اختلال رشد درون رحمي و زايمان زودرس همراه است.
عنوان نشريه :
مجله پزشكي اروميه
عنوان نشريه :
مجله پزشكي اروميه
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 0 سال 1391
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان