بررسي ارتباط بين اضطراب دوران بارداري و زايمان زودرس در زنان باردار مراجعه كننده به مراكز بهداشتي درماني شهرستان اردبيل در سال 1390

پيش زمينه و هدف: مشخص شده است كه بهداشت روان و پره ناتال مادران با پيامدهاي منفي مادر و نوزاد همراه است. برخي از مطالعات ارتباط بين زايمان زودرس و اضطراب را نشان داده‌اند. هدف اين مطالعه در جهت تعيين ارتباط بين زايمان زودرس و اضطراب دوران بارداري بوده است. روش بررسي: اين مطالعه كوهورت در سال 1390 در شهر اردبيل اجرا گرديد. نمونه‌هاي پژوهش 241 زن باردار تك قل بين 28-32 هفته بارداري بدون بيماري شناخته شده جسمي و رواني، سابقه زايمان و زودرس و عوارض مامايي و مصرف دارو بودند با روش نمونه گيري چند مرحله‌اي وارد پژوهش شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه سنجش اضطراب اشپيل برگر و با نرم افزار spss تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: ميانگين نمرات اضطراب آشكار و پنهان زنان باردار با زايمان زودرس به ترتيب 69/11±89/18 و 22/10±22/16 و ميانگين نمرات اضطراب آشكار و پنهان زنان باردار با زايمان ترم به ترتيب 2/8±65/13 و 31/8±75/11بوده است با افزايش نمرات اضطراب زنان باردار 28/2برابر ميزان وقوع زايمان زودرس افزايش داشت. نتيجه گيري: در صورتي كه نتايج اين مطالعه توسط مطالعات ديگر تاييد گردد پيشنهاد مي‌شود كه سنجش و كنترل عوامل روحي و رواني همچون استرس و نگراني هاي مادران در مراقبت‌هاي دوران بارداري همانند ساير عوامل بيولوژيكي و طبي در جهت كاهش زايمان زودرس گنجانده شود