اثرات سميت تحت حاد عصاره هيدروالكلي گياه بادرنجبويه بر بافت كبد و كليه در موش هاي سوري

Histopatological and biochemical effects of subcute toxicity of lemon balm hydroalcoholic extract on liver and kidney tissues in the surri mice

زمينه و هدف: گياه بادرنجبويه در بسياري از كشورها به عنوان آرام بخش، ضد اسپاسم و ضد باكتري مورد استفاده قرار مي گيرد. به هر حال، مطالعات بيشتري جهت تعيين اثرات سمي اين گياه ضروري به نظر مي رسد. در اين مطالعه اثرات سمي عصاره هيدروالكلي گياه بادرنجبويه بر تعدادي از آنزيم هاي بيوشيميايي خون و تغييرات بافتي موش هاي سوري نر بررسي شد. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي 21 سر موش سوري ماده به صورت تصادفي در سه گروه هفت تايي تقسيم شدند. به گروه اول، تحت عنوان گروه شاهد، نرمال سالين و به گروه هاي دوم و سوم عصاره هيدروالكلي گياه بادرنجبويه به ترتيب با دوزهاي روزانه 450 و 1350 ميلي گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن به مدت 14 روز به صورت داخل صفاقي تزريق شد. در پايان دوره مطالعه (روز 15) مقادير پارامترهاي بيوشيميايي سرم با استفاده از دستگاه اتوآناليزور مورد اندازه گيري و نمونه بافت هاي كبد و كليه موش ها پس از تثبيت در فرمالين بافر 10% و رنگ آميزي با هماتوكسيلين و ايوزين مورد مطالعه قرار گرفتند. براي تحليل داده ها از آزمون هاي آماري آناليز واريانس يك طرفه، تست تعقيبي توكي و آزمون كروسكال واليس در سطح معني داري 05/0 > P استفاده شد. يافته ها: عصاره هيدروالكلي گياه بادرنجبويه باعث كاهش معني دار ALT و ALP به صورت وابسته به دوز در گروه هاي تيمار نسبت به گروه شاهد شد، اما تغيير معني داري را در آنزيم هاي كراتينين و اوره نشان نداد. تغييرات آسيب شناسي كبد و كليه در گروه دريافت كننده گياه بادرنجبويه آسيب هاي خفيف، متوسط و شديدي را نشان دادند. نتيجه گيري: نتايج آزمايشات آنزيمي و تغييرات هيستوپاتولوژيك كبد نشان داد كه عصاره هيدروالكلي بادرنجبويه در دوزهاي بالا باعث آسيب هاي كبدي در موش ها مي شود؛ لذا بايد از مصرف دوزهاي بالاي گياه اجتناب نمود.

Background and aims: Lemon balm (Melissa officinalis) in many countries is used as a nerve calming, spasmolytic, and antibacterial agent. Anyway, more investigations are needed to determine toxic effects of this plant. In this study, we investigated the effects of lemon balm hydroalcoholic extract on some biochemical enzymes and tissue changes (in kidney and liver) in mice. Methods: In this experimental study, 21 male mice were randomly divided into three groups of seven mice each. Group I was treated with normal saline as control and experimental groups II and III were treated with hydroalcoholic extract of lemon balm daily for two weeks intraperitoneally in doses of 0.450 and 1.350 g/kg, respectively. At the end of the experimental period (15 days), blood samples were obtained from the heart and centrifuged, and then the sera were evaluated to determine the concentrations of aspartate aminotransferase, alanine aminotransferase, alkaline phosphatase, creatinine, and urea using autoanalyzer and commercial kits. In addition, the liver and kidney tissues were removed and examined after fixation in formalin buffer 10% and hematoxyline-eosin staining. The data were analyzed at a significance level of p < 0.05 by one-way ANOVA, Tukeyʹs post hoc test, and Kruskal-Wallis. Results: Lemon balm caused a significant reduction in alanine aminotransferase and alkaline phosphatase levels compared to the control group. Also, it showed a dose-dependent effect. Furthermore, lemon balm extract had no effect on the amount of urea and creatinine compared to the control group. Histopathological changes of the liver and kidney in the groups that received different doses of the extract showed mild, moderate, and severe tissue injuries. Conclusion: The biochemical analysis in this study indicates that the extract of lemon balm causes liver tissue damage in mice; therefore, plant’s consumption in high doses should be avoided.