بررسي ارتباط بين ولوواژينيت كانديدايي راجعه با عوامل مستعد كننده و شواهد باليني

Investigating the relationship between recurrent candidiasis with predisposing factors and symptoms of disease

زمينه و هدف: ولوواژينيت كانديدايي يك عفونت مخمري و از شايع ترين علل مراجعه زنان به پزشك مي باشد. عوامل متعددي زمينه ساز ابتلا به اين بيماري مي شوند و در بعضي مطالعات گفته شده ريسك فاكتورها در ولوواژينيت عود كننده با غير عود كننده متفاوت است. مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط بين ولوواژينيت كانديدايي راجعه با عوامل مستعد كننده و شواهد باليني طراحي و اجرا شد. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي - تحليلي، 140 نفر با تشخيص احتمالي ولوواژينيت كانديدايي راجعه، به صورت تصادفي انتخاب شدند. از ترشحات واژن هر كدام از افراد، 2 نمونه تهيه شد و جهت بررسي وجود قارچ مورد بررسي قرار گرفت. پرسشنامه ي اطلاعات دموگرافيك تكميل و نتايج تست هاي آزمايشگاهي ثبت گرديد. فاكتورهايي از قبيل عوامل مستعد كننده بيماري، روش پيشگيري از بارداري، نوع لباس، ترشحات پنيري، سوزش و اريتم بررسي شدند. اطلاعات در نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون هاي آماري كاي اسكوير و آزمون دقيق فيشر آناليز مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: ميانگين سن افراد مورد پژوهش 3/9 ± 18/34 بود. در روش كشت از 140 نمونه واژينال، در 46 مورد (8/32%) كانديدا رشد كرد. بين عفونت كانديدا با كليه عوامل مستعد كننده مورد بررسي ارتباط معني داري مشاهده نشد (05/0 < P). بين عفونت كانديدا با نشانه هاي باليني (ترشحات پنيري و اريتم واژن) و اظهارات باليني بيماران از جمله سوزش واژن و ترشحات پنيري ارتباط معني داري يافت شد (05/0P < )، اما بين خارش و عفونت كانديدا ارتباط معني داري مشاهده نگرديد (05/0 < P). نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان مي دهد، كمتر از 33% افراد كه تشخيص احتمالي كانديدا برايشان داده شده بود در كشت نمونه واژن مبتلا به كانديدا بودند؛ لذا نمي توان صرفاً بر اساس بعضي از علايمي كه بيماران بيان مي كنند تشخيص عفونت كانديدايي را مطرح نمود.

Background and aims: Vulvovaginal candidiasis as a yeast infection is one of the most common reasons for women referring to clinics. Various causes could trigger this infection. It has been said in some studies that risk factor in predisposing vulvovaginal and in non predisposing vulvovaginal are different. The present study aimed to examine the relationship between predisposing factors and vulvovaginal candidiasis and the most prevalent symptoms. Methods: In this descriptive-analytical study, 140 people with the suspected diagnosis of recurrent vulvovaginal candidiasis were selected randomly. Two samples were selected from vaginal discharges for investigating the investigation the fungalk propable existance. A questionnaire including demographic and medical information was filled out. Factors such as pregnancy preventing method, material of clothes, cheesy discharges vaginal irritation, and erythema were assessed. The data were analyzed by SPSS software using chi-square and Fisherʹs exact test. Results: The mean age of the participants was 34.18±9.3 years. In the culture method, of the 140 vaginal samples, in the 46 cases (32.8%), candidiasis infections were grown. There was no significant relation between candidiasis infections and predisposing factors under study (P > 0.05). There was a significant relation between candidiasis and clinical symptoms (cheesy discharge and vaginal erythm) and clinical signs that the patients declared such as vaginal irritation and cheesy discharge (P < 0.05) but there was no significant relation between itching and candidiasis infections (P > 0.05). Conclusion: The results indicate that fewer then 33% of women with symptoms showed possible suffering of candidiasis infection, affliction to infection in their vaginal culture. Thus, it can’t merely conclude about their candidiasis infection diagnosis based on some signs which patients declared them.