بررسي تاثير آموزش شناختي-رفتاري بر رضايت زناشويي زنان داراي كم كاري ميل جنسي

The Effect of Cognitive Behavioral Teaching on Marital Satisfaction of Women With Hypoactive Sexual Desire Disorder

چكيده مقدمه: عملكرد جنسي سالم هر يك از زوجين از عوامل بسيار مهمي است كه بر كيفيت ارتباط زناشويي تاثير مهمي دارد. اين پژوهش، با هدف تعيين اثربخشي برنامه آموزش شناختي-رفتاري بر افزايش رضايت زناشويي زنان داراي اختلال كم كاري ميل جنسي شهرستان گناباد در سال 1389 انجام گرفت. مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر، نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل مي باشد. جامعه آماري اين تحقيق تمامي زنان متاهلي بودند كه به دليل مشكلات جنسي و تعارضات زناشويي به مركز مشاوره ترنم زندگي گناباد مراجعه و طبق ملاك هاي تشخيصي DSM–IV-TR برچسب كم كاري ميل جنسي دريافت كرده بودند.(توسط روان پزشك و روان شناس باليني مركز) از اين ميان 30 نفر طبق ملاك هاي ورود و خروج مشخص با توضيح پيرامون تحقيق و اخذ رضايت نامه كتبي از آنان براي همكاري انتخاب گرديد و در دو گروه 15 نفري آزمايش و گواه قرار گرفتند. حجم نمونه به تعداد 30 نفر، 15 نفر براي هر كدام از گروه هاي آزمايش و گواه به صورت تصادفي از زنان كم كار ميل جنسي مراجعه كننده به مركز مشاوره گناباد انتخاب گرديد. ابتدا پيش آزمون(پرسش نامه رضايت زناشويي، اينريچ، 1996) در هر دو گروه اجرا شد. سپس گروه آزمايش در معرض برنامه آموزش شناختي-رفتاري در 10 جلسه 90 دقيقه اي به مدت سه ماه قرار گرفتند. در پايان آموزش، در هر دو گروه پس آزمون اجرا شد. داده هاي پژوهش وارد نرم افزار SPSS vol.15 گرديد. و از آزمون هاي T مستقل براي تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد. يافته هاي پژوهش: نتايج حاصل از تجزيه و تحليل داده ها نشان داد كه بين ميانگين نمرات اختلافي رضايت زناشويي زنان گروه آزمايش و زنان گروه كنترل تفاوت معني داري وجود داشته به اين معني كه برنامه آموزش، شناختي-رفتاري به طور معني داري در زنان داراي كم كاري ميل جنسي سبب افزايش رضايت زناشويي شده است.(P=0.038) بحث و نتيجه گيري: با توجه به تاثير آموزش شناختي-رفتاري بر افزايش رضايت زناشويي زنان استفاده از اين آموزش ها توسط متخصصان مجرب در برنامه درماني زنان داراي اختلال كم كاري ميل جنسي توصيه مي شود.

Introduction: The healthy function of sex-ual desire in couples is considered as one of the most important factors that has a profound effect on marital satisfaction. The purpose of this study was to determine the effectiveness of cognitive-behavioral educ-ating program on the improvement of marit-al satisfaction in women with hypoactive sexual desire disorder in Gonabad city during 2010. Materials & Methods: The present study was a semi-experimental study that was conducted as a pre and post test fashion along with control subjects. The statistical population included all married women who referred to the Gonabad consulting center of Taranom-e-Zendegi due to the sexual and marital problems and charact-erized as women with hypoactive sexual desire disorder based on the diagnostic measures of DSM –IV-TR. Among the subjects, 30 persons were selected after considering inclusionary and exclusionary criteria and getting written informed cons-ent. They were randomly selected and then assigned to two equal case and control gro-ups. At first, the pretest (the marital satisfaction questionnaire; Enrich, 1996) was carried out in both groups and then the case group was thought in ten ninety-min-ute sessions for three months. The data were analyzed by SPSS-15 software and the differential independent t-test. Findings: There was a significant difference between both groups for the mean of differential scores of marital satisfaction, that is, the educational program was sign-ifycantly effective on increasing marital sat-isfaction in women with hypoactive sex-ual desire disorder (P=0.038). Discussion & Conclusion: Given the effect of cognitive behavioral teaching on the im-provement of marital satisfaction in women, it is recommended that the teaching progr-amm will be used by specialist to treat the hypoactive sexual desire disorder.