چارچوب نظري در مطالعه ميان‌رشته‌اي؛ مطالعه موردي: كاربرد نظري انديشه سياسي در مطالعه سينما

Theoretical Framework in Interdisciplinary Studies; Case Study: Theoretical application of Political Thought in Cinematic Studies

پژوهش ميان‌رشته‌اي نيازمند برخورداري از مباني نظري و مفهومي‌اي است كه با ممانعت از سردرگمي و اشتباه پژوهشگر، امكان تلفيق ديدگاه‌ها در رشته‌هاي مختلف را فراهم آورد. به اين منظور لازم است با اتكا بر مقومات رشته مبدا، مباحث نظري مرتبط با آن را در ديگر حوزه‌هاي معرفتي مربوط به پژوهش مورد بررسي قرار داد. با تبيين اين مباحث، پژوهشگر مي‌تواند با اتكا بر يك مبناي نظريِ ريشه‌دار در معرفت مبدا، موضوع كار خود را در فضاي ميان‌رشته‌اي مورد كاوش قرار دهد. پژوهش حاضر، با بررسي اين مقوله در جستجوي انديشه سياسي در هنر سينما، اين شيوه را مورد آزمون قرار مي‌دهد. بر اين اساس، مي‌توان با مبنا قرار دادن نظريه‌هاي انديشه‌ورزي سياسي –در اينجا نظريه توماس اپريگنز- آثار سينمايي را در چارچوبي فراتر از محدوده مطالعات سينمايي، و در مقام بازنمايي انديشه‌ورزي سياسي كارگردانان مولف مورد بررسي قرار داد.

In order to make the combination of different approaches in different disciplines possible, interdisciplinary studies need to be founded on a clear theoretical framework in which explorer’s mistake could be decreased. Thus, it is necessary to apply theoretical framework of the original discipline within the explorations in the other’s studies. This might lead the explorer towards an interdisciplinary conception of the subject. Investigating political thought in cinematic studies, the present study attempts to evaluate such hypothesis. Thus, based on Spragens’ Theoretical framework in formulating political thought, the cinematic works are analyzed beyond their aesthetic features, and so, the directors are studied as the narrators of political thought in visual mode.