تاثير تمرينات تركيبي )تعادلي و مقاومتي( بر تعادل، انعطاف‌پذيري و عملكرد حركتي بيماران مرد مبتلا به پاركينسون

The effect of combined training (balance and resistance) on balance, flexibility and motor function in patients with Parkinson

بيماري پاركينسون يك عارضه‌ي پيش‌رونده‌ي مزمن است كه سيستم عصبي مركزي را تحت تاثير قرار مي‌دهد و با ايجاد اختلال در عقده‌هاي قاعده‌اي مغز، مشكلات حركتي زيادي را در بيماران ايجاد مي‌كند. هدف اين تحقيق، بررسي تاثير تمرينات تركيبي )تعادلي و قدرتي( بر تعادل، انعطاف‌پذيري و عملكرد حركتي بيماران مرد مبتلا به پاركينسون بود. تعداد 22 نفر از بيماران مبتلا به پاركينسون شهرستان اصفهان به‌صورت در دسترس انتخاب و داوطلبانه در اين مطالعه شركت كردند كه به‌صورت تصادفي در دو گروه تجربي (11 نفر) و گروه كنترل (11 نفر) تقسيم شدند. گروه تجربي به‌مدت 10 هفته به انجام برنامه‌ي تمريني منتخب پرداختند. قبل و بعد از دوره‌ي تمريني، تعادل ايستا (چشمان باز و بسته)، انعطاف‌پذيري (آزمون بشين و برس) و عملكرد حركتي (با پرسش‌نامه‌ي UPDRS) تمامي بيماران اندازه‌گيري و نتايج با استفاده از t وابسته و مستقل? مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. در بيماران گروه تجربي، تعادل (پاي برتر و غيربرتر و در هر دو حالت چشمان باز و بسته)، انعطاف‌پذيري و عملكرد حركتي بعد از مداخله‌ي تمريني به‌طور معناداري بهبود يافت (P < 0.05). در متغيير هاي فوق، تفاوت معناداري بين دو گروه تجربي و كنترل مشاهده شد .(P < 0.05) از يافته‌هاي تحقيق مي‌توان نتيجه‌گيري كرد كه تمرينات مقاومتي و تعادلي باعث بهبود تعادل، انعطاف‌پذيري و عملكرد حركتي در بيماران مبتلا به پاركينسون شده‌است. بنابراين مي‌تواند به‌عنوان يك مداخله‌ي تمريني براي اين دسته از بيماران توصيه شود.

Parkinson’s Disease (PD) is a progressive neurologic disorder in older age groups, which affects the central nervous system. The disease creates disruption in the basal ganglia of the brain; therefore the patient makes a lot of movement problems. The purpose of this study was to investigate the effect of combined training (balance and resistance) on balance, flexibility and motor function of PD patients. Twenty-two subjects with PD from Isfahan selected and randomly assigned into an intervention (N=11) and control groups (N=11). Patients in experimental group participated in a training program for 10 weeks. Before and after the training program static balance (opened and closed eyes), flexibility (sit and reach test), and motor function (with UPDRS) of all patients were assessed. The data were analyzed using independent and dependent t-test. In the experimental group patients, balance (both dominant and non-dominant legs, both opened and closed eyes), flexibility and motor function were significantly improved after intervention program (P < 0.05). Furthermore, significant differences were found between groups in all variables (P < 0.05). It can be concluded that resistance and balance training program improves balance, flexibility and motor function in PD, therefore, it can be recommended as a modality for these patients.