اهميت شاهنامه ي مصور بايسنقر ميرزا ي تيموري در مطالعات باستانشناسي

The importance of Tiymouri Baysongor Mirza’s pictorial Shahnameh in archeological studies

در دوره اسلامي ايران ، همزمان با استفاده گسترده از كاغذ در نگارگري وخوشنويسي؛ نوعي نگارگري رواج پيدا مي كند كه به مينياتور معروف مي شود اين مينياتورها با توجه به ويژگي هايي كه دارند براي مورخان ،باستانشناسان ودانشمندان علوم ديگر داراي اهميت مي باشند. در دوره ي تيموري با توجه به حمايت حاكمان و شاهزاده هاي اين دوره ، نسخه هاي خطي زيادي مصور گرديده اند كه يكي از مهمترين اين نسخه هاي خطي مصور، شاهنامه ي فردوسي است كه با حمايت بايسنقر ميرزا ي تيموري توسط هنرمندان نقاش مصور گرديده است . در اين مقاله سعي گرديده است كه مينياتورهاي اين نسخه خطي مصور دوره تيموري كه باشكوهترين دوره در تهيه نسخه هاي خطي مصوردر ايران مي باشد ، مورد بررسي وتحليل باستانشناسي قرار گيرد و همچنين در اين تحقيق به نقش مهم مينياتورهاي شاهنامه مذكور در شناسايي، معرفي و بازسازي آثار باستاني و هنري دوره تيموري پرداخته شده است.

Along with the widespread use of paper in painting and calligraphy , Iranian Islamic period witnessed the emergence of a specific painting style known as the miniature which holds the characteristics significant for historians, archelogists and other scientists. During the Tiymourid period, there were many illustrated manuscripts created under rulers and the princes’ support. "Shahnameh of Ferdosi" would be the most important manuscript supported by Baysongor Mirza who assigned the painters to illustrate "Shahnameh" which makes the main body of investigations of the current paper. This would be an investigative work to depict the significant role played by the miniatures created in "Shahnameh" to recognize, introduce and reconstruct the Tiymourid archeological and historical works.