بررسي تطبيقي گوردخمه هاي ماد و اورارتو

The comparative analysis of rocktombs belonging to Medes & Aurorthos

هدف از اين تحقيق بررسي تطبيقي گور دخمه هاي دو تمدن باستاني ماد و اورارتو مي باشد . گور دخمه به آرامگاههاي سنگي گفته مي شود كه از سنگ و عمدتا در سينه كوه بر صخره تراشيده مي شده است .اكثر گور دخمه هاي ايران منسوب به دوره ماد مي باشد كه منشاآن مقابر صخره اي را بايد در تمدن اورارتو كه مستقر در اطراف درياچه وان (تركيه امروزي) بوده اند جستجو كرد از طرفي حايز اهميت است كه اين نوع معماري بعدها در تمدن هخامنشي بكار گرفته شده است . در قرن 9 پيش از ميلاد اورارتو ها در دامنه كوهها جهت دفن اجساد پادشاهان و اميران مقابري كنده اند كه بررسي آنها علاوه بر شناخت معماري هزاره اول پيش از ميلاد ،باورها و اعتقادات ديني و مذهبي را در خلق اين آثار روشن مي سازد.

The article tries to settle a comparative analysis of rocktombs attributed to two ancient civilizations of Medes & Aurorthos. Rocktombs is referred to a stone tombs normally curved into the rocks on the mountains. Most Iranian grave wholes are attributed to the Medes period, originated from the rocky graves digged during the Aurorthos civilization settling around the Vanlake (the current Turkey). it is also necessary to be mentioned that such an architecture came to be applied later during the Achaemenids period. During the 9th century B.C, Aurorthos used to dig the mountais to build some tombs and bury their passed kings. If very - well surveyed such tombs would enable one to recognize the architecture of the first mellanium B.C. and perceive the religious belief and thoughts behind creating such stony works.