مستندنگاري از ايران به روايت عكاسان فرانسوي

Documentation of Iran by French photographers

"ايران" همواره به عنوان سرزميني كه به علت شرايط جغرافيايي، مورد توجه بوده، افكار غربي‌‌ها را مفتون خود كرده است و "مستند نگاري" از آن كه بسان آيينه تمام نمايي از فرهنگ و هويت اين سرزمين مي‌باشد، از اهميتي به سزا برخوردار است. شناخت عكاسان فرانسوي كه‌در ميان عكاسان بين الملل مهمترين افرادي هستند كه ايران رااز دوره قاجار تا به امروز به تصوير كشيده‌اند، معرفي منابع تصويري كه در اين زمينه موجود مي‌باشد،ازجمله مسايلي هستند كه در اين مقاله مورد بررسي قرار گرفته‌اند.مستند نگاري توسط اين عكاسان طي اين سال‌ها، تحولاتي شگرف را تجربه نموده است. در سال‌هاي اوليه ورود دوربين عكاسي به ايران، بازنمايي مظاهر سنتي ، حفظ دنياي گذشته و جنبه‌هاي غريب و شگفت انگيز و عكاسي از دربار، بسياري از اين عكاسان‌ را تحت تاثير قرار‌داده، اما با وقوع تغييراتي در كشور، اين روايت "مستند"، ارتباط نزديك‌تري با واقع گرايي پيدا كرده و به عنوان شاهدي مكتشف و بيانگر نسبت به گذشته ظاهر شده است.

Iran always fascinates westerns because of its geographical situation; and documentation from Iran is one of the important issues that can reflect its identity and culture as a mirror. In this research we proceed to French photographers who have important roles to portraying Iran from Qajar era to nowadays and introducing video resources on this issue. Documentation experiences some impressive changes during these years. In early years import cameras to Iran, represent traditional manifestations, preserving the past world, strange and wonderful aspects of photographing court, affected many of these photographers but with some changes in the country this documentary has a closer relation to reality and appears as an explorer witness.