ارتباط بين توانمندسازي روانشناختي پرستاران با ميزان تعهد عاطفي آنها در بيمارستان‌هاي استان زنجان

Relationship between Psychological Empowerment with Affective Commitment among Nurses in Zanjan, 2010

زمينه و هدف: پرستاران بزرگترين گروه كاركنان ارايه دهنده خدمات سلامت را تشكيل مي‌دهند و توانمندي حرفه‌اي آنها نقش مهمي در تحقق رسالت نظام سلامت ايفا مي‌كند. ميزان ادراك پرستاران از محيط كار خود، احساس توانمندي و تعهد آنان را نسبت به سازمان شكل مي‌دهد. اين مطالعه با هدف بررسي ارتباط بين توانمندسازي روانشناختي و تعهد عاطفي در پرستاران انجام گرفت. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي- همبستگي، 491 پرستار شاغل در بيمارستان‌هاي استان زنجان بصورت مقطعي در بهمن و اسفند ماه 1388 شركت كردند. ابزار گردآوري داده‌ها شامل پرسشنامه توانمندسازي روانشناختي اسپريتزر و پرسشنامه تعهد سازماني مي‌ير و آلن بود كه اعتبار و پايايي آنها مورد سنجش قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از 16SPSS و آزمون‌هاي آناليز واريانس، تي تست، ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي تجزيه و تحليل گرديد. يافته‌ها: 6/90 درصد پرستاران زن بوده و ميانگين سني آنان 72/30 سال بود. بر اساس يافته‌ها، نمره درك از توانمندسازي 7/58 درصد پرستاران در سطح بالا قرار داشت. ميانگين نمره تعهد عاطفي پرستاران برابر با 88/0±17/3 و در حد متوسط بود. نتايج همبستگي و رگرسيون خطي نشان داد توانمندسازي روانشناختي، همبستگي معني‌دار آماري با تعهد عاطفي داشته و اثر پيشگويي كنندگي بر آن دارد. نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي اين پژوهش مي‌توان گفت توانمندسازي روانشناختي يك عامل پيشگويي كننده تعهد عاطفي محسوب مي‌شود. بنابراين مديران بيمارستان‌ها مي‌توانند با ايجاد شرايطي در جهت افزايش استقلال و تاثيرگذاري پرستاران در تصميم‌گيري‌هاي سازمان، ميزان تعهد عاطفي آنها به سازمان را بهبود بخشند.

Background and Objectives: Nurses are the largest group of health workers whose professional abilities play important role in realization of health sector mission. Nursesʹ perceptions of their work environment forms their sense of empowerment and commitment to the organization. This study aimed to determine the relationship between psychological empowerment and affective commitment among nurses. Materials and Methods: In this descriptive-correlative study, 491 nurses working in Zanjan province hospitals were selected to the study in winter 2010. The data collection tool included the "Sprietzer psychological empowerment questionnaire" and the "organizational commitment questionnaire of Allen and Meyer". The validity and reliability of the questionnaire were assessed through appropriate methods. Data were analyzed using the ANOVA, t-test, Pearson correlation, and linear regression method in the SPSS-16. Results: Most of the participants (%90.6) were female. The mean age of the participants was 30.7 years. The mean score of the empowerment perception among %85.7 of nurses was high. The mean score of the affective commitment was moderate (3.17±0.88). The correlation and linear regression tests indicated that psychological empowerment was statistically correlate with the affective commitment of nurses and could predicted it. Conclusion: Based on the findings of this study, psychological empowerment was a predictive factor for affective commitment. In order to improve affective commitment of nurses, hospital managers should try to increase independency and participation of nurses in organizational decision-makings.