مقايسه اثر كينزيو تيپ مچ پا بر روي ثبات پاسچرال در ورزشكاران با و بدون بي ثباتي عملكردي مچ پا

The Effect of Ankle Kinesio Taping on Postural Balance in Athletes with and without Functional Ankle Instability

اهداف: مطالعه آثار كينزيو تيپ مچ پا با استفاده از سيستم تعادلي بايودكس بر شاخص هاي تعادلي پويا و مقايسه توانايي‌هاي تعادلي درورزشكاران با و بدون بي ثباتي عملكردي مچ پا . روش بررسي: نوع مطالعه در اين تحقيق يك مطالعه دو عاملي مختلط بود، كه در آن تاثيرات خالص عامل بين گروهي سطح سلامتي و عامل درون گروهي كينزيو تيپ براي كنترل پاسچر بر متغييرهاي وابسته مورد مطالعه يعني شاخص هاي ثبات كلي، قدامي-خلفي ،طرفي در وضعيت هاي چشم باز و بسته بررسي شد. قبل از شروع مرحله اصلي جمع آوري داده هاي تحقيق ، يك مرحله مقدماتي شامل تحقيق متدولوژيك جهت تعيين سطح تكرار پذيري اندازه هاي بدست آمده توسط يك آزمونگر دريك نمونه 16 نفري شامل مردان ورزشكار سالم و بيماران مبتلا به بي ثباتي عملكردي مچ پا به انجام رسيد. درمرحله اصلي تحقيق،ابتدا 16 مرد ورزشكار مبتلا به بي ثباتي عملكردي مچ پاو 16 مرد ورزشكار سالم مشابهي كه به لحاظ سن، وزن ، سطح فعاليت ورزشي و سوبرتري با هم جور شدند، در محدوده سني 30-18 سال به روش نمونه گيري غير احتمالي ساده انتخاب گشته و نتايج آزمون محدوده ثباتي پويا توسط سيستم تعادلي بايودكس در شرايط مختلف آزمون (ايستادن بروي يك يا) ثبت شد. درمرحله بعد كينزيو تيپ مچ پا براي هريك از آزمودني ها انجام شده و مجددا" نتايج آزمون محدوده ثباتي پويا توسط سيستم تعادلي بايودكس در شرايط مختلف آزمون ثبت شد. يافته ها: متغيرهاي كيفي و زمينه اي قبل از درمان بين دو گروه مذكور اختلاف معني داري را نشان ندادند. تحليل واريانس مختلط 2×2 در دو گروه سالم وبيمار، نشانگر كاهش معني دار ميزان شاخص هاي ثباتي كلي و طرفي در وضعيت هاي چشم باز و بسته بود. نتيجه گيري: كاربرد كينزيو تيپ در بيماران مبتلا به پيچ خوردگي مچ پا و افراد سالم باعث بهبود معني دار شاخص هاي ثباتي كلي و طرفي در وضعيت ايستادن روي يك پا مي شود، در حاليكه اين اثر روي شاخص ثباتي قدامي – خلفي در وضعيت هاي چشم باز و بسته مشاهده نشد.

Objectives: To assess the effectiveness of kinesiotaping on postural balance of athletes with and without functional ankle instability. Materials & Methods: Following a two-way mixed study, the main effects of between subject variable (health or patient) and within subject variable (before and after tape) on postural indices as OSI, APSI, MLSI in eyes open and closed conditions were assessed. At first, a methodological study for intrasession and intersession reliabilities on 16 individuals with and without functional ankle instability was assinged. Then, a sample of convenience of 32 athletics with and without functional ankle instability that was matched according to age, weight, level and dominancy performed balance tests before and after wearing kinesiotape using Biodex Balance System in single leg standing position. Results: Qualitative and anthropometric variables revealed no significant differences in two groups before treatment. The results of 2*2 ANOVA showed a significant difference of OSI and MLSI indices in eyes open and closed conditions in both groups. Conclusion: Kinesiotaping may improve overall and mediolateral postural indices in individuals with and without functional ankle instability. Although, anterior-posterior indices didn’t show significant differences.