ريشه شناسي واژه قرآني قيّوم

The Etymology of the Quranic Term “Ghayyum

«قيّوم» يكي از اسما جلاله خداوند متعال در قرآن كريم است كه به علت قرار گرفتن در آيه مشهور آيهالكرسي و با توجه به كثرت قرايت اين آيه، به يكي از پركاربردترين نام هاي خداوند نزد مسلمان تبديل شده است. با اين حال بحث هاي، صورت گرفته درباره معناي واژگاني و تفسيري قيّوم، نشان از آن دارد كه اين نام از همان عهد مفسران نخستين، جاي گفت وگو داشته و معاني متعددي براي اين واژه بيان شده است. در اين مقاله تلاش شده است تا با معرفي يك الگوي تعريب بر اساس ساخت واژگاني چون ابليس و قسطاس، پيشنهاد تازه اي درباره كيفيت ساخت واژه قيّوم ارايه شود. در اين پژوهش از روش ريشه شناسي واژگان استفاده شده و ساخت واژگان متعددي در زبان هاي عبري، آرامي، سرياني و لاتين جهت كشف ساخت واژه قيّوم ملاحظه شده است.

“Ghayyum” (Absolute Self-Existent) is one of Allah’s exalted names mentioned in the Holy Quran, and due to its occurrence in the popular and much-recited verse, Ayat-ol-Korsi, has become a catchword among Muslims. Meanwhile, various discussions about the literal and interpretive meanings of the term indicate the distinguished place it has had from antiquity among exegetes and the diverse meanings ascribed to it. In this article it has been attempted to offer an Arabic lexical model based on terms like Iblis and Ghistas, in order to provide a new suggestion about the structure of Ghayyum. Using an etymological approach, the lexical structure of various other words in Hebraic, Aramean, Syriac and Latin languages have been observed for discovering the lexical structure of Ghayyum.