اختلالات اتوايميون تيروييد در بيماران مبتلا به ديابت نوع 1:

Autoimmune Thyroid Disorders in Patients with Type 1 Diabetes Mellitus; Results of Long Term Follow up of a Large Cohort of Patients in Endocrine and Diabetes Clinics of Tabriz University of Medical S

زمينه و اهداف: بررسي هاي مقطعي، شروع اختلالات عملكرد تيروييد را در افراد مبتلا به ديابت نوع1، بين %18-4 گزارش كرده اند. اكثر مطالعات انجام شده، بررسي هاي مقطعي بوده و مطالعات طولي بسيار اندك است. از آنجا كه عدم تشخيص به موقع و اصلاح مناسب اختلال عملكرد تيروييد در مبتلايان به ديابت نوع1، مي تواند تاثيرات منفي متعددي بدنبال داشته باشد، لذا غربالگري بيماران براي اختلالات عملكرد تيروييد، هم در موقع تشخيص ديابت و هم بصورت برنامه ريزي شده هر چند مدت يكبار در جريان پيگيري بيماران ضروري است. هدف از مطالعه حاضر، بررسي وضعيت عملكرد تيروييد، پروالانس و انسيدانس اختلالات اتوايميون تيروييد و سير طبيعي(Natural history) اختلالات تيروييد ايجاد شده در پيگيري بلند مدت جمعيت بزرگي از بيماران مبتلا به ديابت تيپ1 بود. مواد و روش ها: 386 بيمار با ديابت تيپ1 كه قبل از ابتلا به ديابت بيماري شناخته شده تيروييد نداشتند، از 1 تا 17 سال (ميانگين 4±8/9) بطور منظم تحت پيگيري قرار گرفتند. تمامي بيماران هر 12-6 ماه از نظر تيروييد معاينه و غلظت سرمي TSH در اولين مراجعه و TSH و تيتر Anti TPO در فواصل منظم هر 2-1 سال تا پايان مطالعه اندازه گيري شد. در پايان مدت پيگيري، اطلاعات لازم از پرونده بيماران استخراج و با نرم افزار آماري SPSS ويرايش 15 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: از بين 386 بيمار مبتلا به ديابت نوع1 (159 مذكر و 227 مونث) با ميانگين سني 7/7±6/15سال، 63 نفر (%3/16) در طول مدت پيگيري دچار اختلال عملكرد تيروييد شدند. 29 بيمار (%5/7) كم كاري باليني، 24 مورد (%2/6) كم كاري تحت باليني، 9 نفر (%3/2) پركاري تيروييد و 2 نفر تيروييديت بعد از زايمان به هم زدند. از بين افراد با اختلال عملكرد تيروييد، 54 نفر (%7/85) مونث و 9 نفر (%3/14) مذكر بودند (001/0 > p). در اين بررسي طولي در 115 مورد (%30) از بيماران تيتر آنتي بادي تيروپراكسيداز مثبت بود. از بين 115 بيمار داراي آنتي بادي تيروپراكسيداز مثبت، 57 مورد (%4/50) در طي پيگيري دچار اختلال عملكرد تيروييد بودند. در نمودار كاپلان ماير، %50 قبل از 10 سال از زمان شروع ديابت و %50 افراد بعد از 10 سال دچار مشكل تيروييد شدند. بررسي به تفكيك جنسيت نشان داد كه بيماران مذكر، در صورت ابتلا به اختلال اتوايميون تيروييد، بيماري را در فاصله زماني كوتاهتري(4 سال بعد از شروع ديابت)، نسبت به زنان ( بعد از 11 سال) بروز دادند (002/0=p). اختلال عملكرد تيروييد با متغيرهايي همچون جنس، طول مدت پيگيري، طول مدت ديابت، سابقه فاميلي بيماري هاي اتوايميون تيروييد و سابقه شخصي ابتلا به ساير اختلالات اتوايميون در ارتباط بود. نتيجه‌گيري: مطالعه حاضر نشان مي دهد كه اختلالات اتوايميون تيروييد در بيماران مبتلا به ديابت نوع1، از بروز بالايي برخوردار است. تعداد بيشتري از اين افراد در جريان پيگيري بلند مدت دچار اختلالات تيروييد مي شوند. غربالگري سالانه بيماران با ديابت نوع 1 براي بيماريهاي اتوايميون تيروييد توصيه مي شود.

Background and Objectives: Missing the diagnosis of thyroid dysfunction in type 1 diabetes mellitus (DM) may have many deleterious consequences. Screening of these patients for thyroid abnormalities at initial diagnosis of type I DM may identify only a small proportion of affected subjects. The aim of this study was to determine thyroid functional status, the prevalence of thyroid autoimmunity, their natural history and the results of long term follow up of a large cohort of population with type 1 DM. Materials and Methods: A total of 386 type 1 diabetic patients with no known thyroid dysfunction prior to diagnosis of diabetes were enrolled into the study and followed up from 1 to 17 years. (9.8±4 years) Clinical examination was performed and serum TSH and thyroperoxidase antibodies titer were measured at first presentation and repeated at regular intervals. Results: Among 386 studied patients with type 1 DM, aged 15.6±7.7 years, sixty three (16.3%) patients developed thyroid dysfunction during the follow up period; fifty three (13.8%) subjects with hypothyroidism, 9 patients (2.3%) with hyperthyroidism, and 2 patients with postpartum thyroiditis. In this longitudinal study, 115 (30%) patients had high titers of TPO antibodies in their sera. Using Caplan-Meier curve, 50% of subjects developed thyroid abnormalities during the first 10 years after diagnosis of type 1 DM. Conclusion: The results of this study showed that thyroid dysfunction was more prevalent in type 1 diabetic patients. A large proportion of individuals developed thyroid dysfunction during the long term follow up.