اثر ژل رويال بر ميزان سلول كشي سلول هاي تك هسته‌اي خون محيطي و سلول سرطاني ردهK562

The Effects of Royal Jelly on In-Vitro Cytotoxicity of K562 Cells and Peripheral Blood Mononuclear Cells

چكيده زمينه و هدف: ژل رويال كه به وسيله زنبورهاي كارگر ترشح مي‌شود، داراي فعاليت‌هاي زيستي مختلفي در سلول‌ها و بافت‌هاي بدن مي‌باشد. هدف اين مطالعه بررسي تاثير ژل رويال بر سلول‌هاي تك هسته‌اي خون محيطي و سلول سرطاني رده K562بود. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي كه بر روي سه نفر داوطلب به طور جداگانه و با سه بار تكرار صورت گرفت، سلول سرطاني K562 (104سلول) و سلول تك هسته‌اي خون محيطي((PBMC (105سلول) باغلظت‌هاي متفاوت از ژل رويال (5، 10، 25، 50 و100 ميلي‌گرم بر ميلي‌ليتر) به طور جداگانه و در شرايط استاندارد براي مدت‌ زمان 48 و72 ساعت كشت داده شد. سپس ميزان كشندگي آن برسلول‌هاي PBMCو سلول سرطاني K562 با روش MTT(Tetrazolium Dye-Reduction Assay)بررسي شد. هم‌چنين تعداد سلول‌هاي زنده PBMC كه به مدت 48 ساعت با ژل رويال مواجه شده بودند، با رنگ‌آميزي تريپان بلو بررسي شدند. داده‌ها با آزمون آماري آناليز واريانس تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: ژل رويال بر روي سلول‌هاي PBMCتاثير كشندگي نداشت ولي بر روي سلول‌هاي سرطاني رده K562در رقت‌هاي 50 و 100 ميلي‌گرم بر ميلي‌ليتر با افزايش ميزان سلول كشي سلول‌هاي سرطاني همراه بود. هم‌چنين در رقت‌هاي 10 و 25 ميلي‌گرم بر ميلي‌ليتر?سبب افزايش تعداد سلول‌هاي زنده PBMC شد. نتيجه‌گيري: با توجه به عدم كشندگي ژل رويال بر روي سلول‌هاي PBMCو افزايش ميزان زنده ماني اين سلول و هم‌چنين افزايش ميزان كشندگي آن بر روي سلول‌هاي سرطاني در آينده پتانسيل‌هاي درماني آن به عنوان كانديداي بالقوه براي مطالعات بيشتر در درمان سرطان خون مي‌تواند بررسي شود.

Background & aim: Royal jelly, secreted by worker bees, has different biological activities on cells and tissues. The aim of this study was to evaluate the effects of royal jelly on peripheral blood mononuclear cells and on the tumor category of K562 cell line. Methods: In the present experimental study, three subjects were selected separately with three repetitions. K562 (104 cells) and PBMC (105 cells) with different concentrations of royal jelly (5, 10, 25, 50 and 100 mg/ml) were cultured under standard conditions for 48 and 72 h separately. The fatality rate on PBMC cells and K562 cancer cells was evaluated by using MTT (Tetrazolium Dye-Reduction Assay). The number of viable cells in PBMC that were exposed for 48 hours with Royal Jelly was evaluated by trypan blue staining. Data were analyzed by ANOVA. Results: The royal jelly had no cytotoxicity effect on PBMC cells but at concentration of 50 and 100 mg/mL the cytotoxicity effect were observed on k562 cells whereas, at 10 and 25 mg/ml the number of PBMC viable cells increased. Conclusion: Due to the lack of lethality of royal jelly on PBMC cells and PBMC cell viability and an increase in the fatality rate of cancer cells in the future, royal jelly can be used as a potential candidate for treatment of leukemia. Keywords: Royal jelly, K562, peripheral blood mononuclear cell