بررسي مقايسه‌اي الگوي فعاليت عضلات كمربند شانه‌اي در افراد مبتلا به گردن درد مزمن و افراد سالم

The Comparative Study of Shoulder Girdle Muscle Activation Pattern between Subjects with & without Chronic Non Specific Neck Pain

پيش زمينه و هدف: هدف اين مطالعه بررسي تاثير گردن درد غير اختصاصي مزمن بر الگوي فعاليت عضلات كمربند شانه‌اي بود. مواد و روش‌ها: ويژگي‌هاي زماني و شدت فعاليت عضلات شانه در حين حركت الويشن در صفحه اسكاپولا در دو گروه با و بدون گردن درد غير اختصاصي مزمن مورد مقايسه قرار گرفت.يكي از گروه‌ها شامل 20 بيمار مبتلا به گردن درد غير اختصاصي مزمن (سن 91/8±90/30) بود و گروه ديگر شامل 20 فرد سالم بدون علامت (سن 92/8±25/31) بود كه از نظر سن و جنس و سمت غالب با افراد بيمار جور شده بودند. فعاليت الكتروميوگرافي سطحي از عضلات دلتوييد قدامي و مياني و تراپزيوس فوقاني و تحتاني با فركانس نمونه‌برداري 1500 هرتز در 10 ثانيه ثبت شد. هر آزمودني سه بار حركت الويشن ديناميك را با وزنه‌اي معادل 30-25 درصد حداكثر نيروي عضلاني اندام فوقاني انجام مي‌داد. يافته‌ها: با استفاده از آزمون تحليل چند متغيره مشخص شد كه بجز در مورد زمان تاخيري شروع فعاليت عضله دلتوييد مياني كه در گروه بيماران به طور معني داري بيشتر بود و زمان تاخيري حداكثر فعاليت عضله تراپزيوس فوقاني كه در بيماران به طور معني داري كمتر بود، در بقيه موارد تفاوت آماري معني‌داري بين دو گروه وجود ندارد. ولي تفاوت‌هاي موجود بين دو گروه قابل بررسي بود به‌طوري‌كه در افراد با علامت گردن درد در غير اختصاصي مزمن زمان تاخيري شروع فعاليت عضله و لحظه به حداكثر رسيدن فعاليت عضلات مورد بررسي افزايش يافته بود و سطح فعاليت ديناميكي عضلات كه با حداكثر انقباض ارادي عضله نرمال‌سازي شده بود كاهش يافته بود. نتيجه‌گيري: از نتايج ذكر شده چنين بر مي‌آيد كه گردن درد غير اختصاصي مزمن الگوي فعاليت عضلات شانه را تغيير مي‌دهد، به خصوص در مورد عضله تراپزيوس فوقاني كه با قرار گرفتن در طول كوتاه در بيماران گردن درد مزمن بر حركت اسكاپولوهومرال موثر است . كلمات كليدي: گردن درد، الكتروميوگرافي، فعاليت عضلات