آزمون رابطه دموكراسي و نسبت ماليات بر مخارج دولتها: يك مطالعه بين كشوري

Testing the Relationship between Democracy and the Ratio of Governments’ Taxes to Expenditures: A Cross- Country Survey

آزمون رابطه دموكراسي و نسبت ماليات بر مخارج دول تها: يك مطالعه بين كشوري محمدقاسم رضايي*، محمد رضاييپور** و محبوبه سبزرو*** 1392/8/ 1391 تاريخ پذيرش: 11 /7/ تاريخ دريافت: 16 از منظر اقتصاد سياسي، قاعده راي اكثريت مبنايي براي اخذ ماليات و تامين مالي تدارك كالاهاي عمومي است. آشكار است كه رضايت شهروندان در مورد ميزان و نحوه تدارك كالاهاي عمومي عامل تعيي نكنند هاي در پذيرش عمومي براي پرداخت ماليات و تامين مالي كالاهاي عمومي خواهد بود. اين در حالي است كه اگر دموكراسي (راي اكثريت) با اندازه بار مالياتي نسبت به خدمات دولت مرتبط باشد، متضمن الگوي هزينه فايده است كه در آن شهروندان هزين ههاي تامين بودجه دولت را نسبت به منافع دريافتي خود م يسنجند. با بهرهگيري از اين الگو، در اين مطالعه اثر دموكراسي بر نسبت ماليات بر مخارج دولت در 148 كشور مختلف دنيا به كمك رويكرد الگوي پانل بين كشوري 1996 ، مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج تحقيق حاكي - و با مجموعه دادههاي دوره زماني 2010 از اين بوده كه اين نسبت مالياتي به ميزان مشاركت سياسي مردم وابسته است و افزايش سطح ماليات را م يتوان در نظا مهاي دموكراتيك به شكلي قو يتر شاهد بود. .H23, H2, D70,C3 :JEL طبقه بندي كليدواژه ها: مشاركت سياسي، دموكراسي، ماليات، الگوي هزينه فايده، راي اكثريت.

Testing the Relationship between Democracy and the Ratio of Governments’ Taxes to Expenditures: A Cross- Country Survey Mohammad-Ghasem Rezaee Mohammad Rezaee-Poor Mahboube Sabzrou Date Received: 7 Oct 2012 Date Accepted: 2 Nov 2013 From the perspective of political economy, the majority vote rule is a base for taxing, financing and supplying public goods. It is obvious that the citizens’ satisfaction is the determining factor in public acceptance of paying taxes and supplying public goods with regards to the extent and method of supply public goods. However, if democracy (the majority vote) is related to the size of tax burden relative to public services, it is implied by the cost-benefit model that citizens evaluate the costs of financing the government budget by their received benefits. By applying this model, this paper examines the effect of democracy on the ratio of governments’ tax to expenditures by cross-country panel data for the period of 1996-2010. The results indicate that this tax-to-expenditure ratio depends on the public political participation and tax level increase can be observed robustly in democratic systems. JEL classification: C33, D70, H2, H23 Keywords: Political Participation, Democracy, Tax, Cost-benefit Model, Majority Vote.