اثربخشي شناخت درماني در كاهش افسردگي بيماران جذامي شهر تبريز

THE EFFECTIVENESS OF COGNITIVE THERAPY ON DECREASE OF DEPRESSION IN LEPER PATIENTS OF TABRIZ CITY

پيش‌زمينه و هدف: از مسايل مهمي كه مبتلايان به بيماري‌هاي جسمي مزمن با آن روبرو هستند، مشكلات روان و هيجاني نظير افسردگي مي‌باشد. به طوركلي 10- 5 درصد از بيماران جسمي در مراقبت‌هاي اوليه درمان از افسردگي اساسي رنج مي‌برند. هدف از انجام اين پژوهش ارزيابي اثربخشي شناخت‌درماني در بيماران جذامي افسرده مي‌باشد. مواد و روش‌كار: در اين پژوهش طرح پژوهشي شبه‌آزمايشي با دو گروه و چهار مرحله اندازه‌گيري مورد استفاده قرار گرفت. 32 بيمار زن و مرد در دسترس مبتلا به جذام مركز تحقيقات پوستي بابا باغي تبريز در اين مطالعه مشاركت كردند. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي افسردگي بك و افكار خودكار در دوره‌هاي زماني قبل (پيش‌آزمون)، در حين (پس‌آزمون 1)، بعد (پس‌آزمون 2) و همچنين يك ماه بعد از مداخله (پس‌آزمون 3) استفاده شد. مداخله شناخت درماني در گروه آزمايش با 20 جلسه و يك بار در هفته و به مدت دو ساعت انجام شد. در اين مطالعه براي تحليل داده‌ها از از تحليل كوواريانس استفاده گرديد. يافته‌ها: نتايج حاصل نشان داد كه افسردگي مبتلايان جذامي افسرده بعد و يك ماه بعد از مداخله كاهش معني‌داري (درسطح 05/0) در مقايسه با قبل از مداخله داشته است. نتيجه‌گيري: شناخت درماني نقش مهمي در كاهش افسردگي بين بيماران جذامي افسرده دارد و تداوم اثربخشي آن حداقل يك ماه بعد از مداخله مشاهده شد

Background & Aims: Patients with physical chronic diseases have mental and emotional problems such as depression. In general, about 5-10% of patients suffer major depression even in primary care process. The present study was undertaken to evaluate the effectiveness of cognitive therapy in depressed leper patients. Materials & Methods: This quasi experimental study was conducted on two groups and in three measurement stages. 32 men and women available patients with leprosy in Tabriz Baba Baghi skin researches center participated in this study. To collect data, Beck depression and automatic thoughts questionnaires were used before (pretest), during (post-test 1), after (post-test 2), and one month after the intervention (post-test 3). The cognitive therapy intervention in Experimental group was conducted in 20 meetings - once a week for two hours. Covariance analysis was used to analyze the data. Results: Results showed that depression of leper patients after, and one month after the intervention decreased meaningfully (in 0. 05 levels). Conclusions: Cognitive therapy has an important role in decreasing depression in leper patients and continuity of that effectiveness observed at least one month after the intervention. Keywords: Cognitive therapy, Depression, Leprosy