توزيع فنوتيپ هاي پاراكسوناز سرم به روش دو سوبسترايي وتغييرات پروفايل ليپيدي در بيماران مبتلا به بيماري عروق كرونر

Determination of Serum Paraoxonase (PON1) Phenotype Distribution by Double-Substrate Method in Coronary Artery Disease (CAD)

زمينه و اهداف: پاراكسوناز سرم يك استراز وابسته به ليپوپروتيين پرچگال است كه مي‌تواند از تشكيل ليپوپروتيين كم چگال اكسيد شده جلوگيري كند. فعاليت پاراكسوناز سرم در بيماري هاي قلبي-عروقي كاهش مي‌يابد. در مطالعه حاضر، توزيع فنوتيپ هاي پاراكسوناز سرم در بيماران مبتلا به بيماري عروق كرونر تعيين گرديد. همچنين، به علت محدود بودن مطالعات انجام گرفته در مورد ارتباط بين فعاليت هاي پاراكسونازي و آريل استرازي پاراكسوناز1 سرم با ميزان گرفتگي عروق كرونر، اين ارتباط نيز مورد بررسي قرار گرفت. روش بررسي: 61 بيمار با گرفتگي عروقي كمتر از 50 درصد و 63 بيمار با گرفتگي عروقي بيشتر از 70 درصد در اين مطالعه وارد شدند. فعاليت هاي پاراكسونازي و آريل استرازي به ترتيب با سوبستراي پاراكسون و فنيل استات اندازه‌گيري گرديدند. فنوتيپ‌هاي پلي‌مورفيسم Q/R192 آنزيم با روش دو سوبسترايي تعيين گرديد. يافته ها: در بيماران با گرفتگي عروق كرونري كمتر از 50 درصد، به ترتيب 41، 46 و 13 دزصد از بيماران به فنوتيپ هاي Q، QR و R تعلق داشتند. فنوتيپ هاي Q، QR و R در بيماران با گرفتگي عروقي بيشتر از 70 درصد، به ترتيب 48، 41 و 11 درصد بودند. در بيماران با گرفتگي عروقي كمتر از 50 درصد فعاليت هاي پاراكسونازي و آريل استرازي نسبت به بيماران با گرفتگي عروقي بيشتر از 70 درصد به طور معني داري بالاتر بود ( به ترتيب برابر با 02/0 = P و 04/0 = P). همچنين ميزان ليپوپروتيين با چگالي بالا در بيماران با گرفتگي عروقي كمتر از 50 درصد در مقايسه با بيماران با گرفتگي عروقي بيشتر از 70 درصد افزايش معني داري داشت (025/0=P). نتيجه گيري: در مطالعه حاضر، توزيع فنوتيپ هاي پاراكسوناز1 سرم در بيماران مبتلا به بيماري هاي قلبي-عروقي با ميزان گرفتگي عروقي متفاوت مشخص گرديد. همچنين، با توجه به كاهش معني دار فعاليت هاي پاراكسونازي و آريل استرازي پاراكسوناز1 سرم و ميزان ليپوپروتيين با چگالي بالا با افزايش ميزان گرفتگي عروقي، اين مطالعه مي‌ تواند به عنوان شاهدي مطرح شود در راستاي نقش مهم اين آنزيم در آترواسكلروز.

Background and Objectives: Serum paraoxonase (PON1) is a high-density lipoprotein (HDL)-associated esterase that can prevent the formation of oxidized low-density lipoprotein (ox-LDL). PON1 activity is reduced in cardiovascular diseases. In the present study, distribution of PON1 phenotypes in patients with coronary artery disease (CAD) was determined. Also, as studies on the association between PON1 activity and the extent of coronary stenosis are limited, the relationship between paraoxonase and arylesterase activities of PON1 with extent of coronary stenosis has been investigated. Materials and Methods: Sixty one patients with coronary stenosis of < 50% and sixty three patients with coronary stenosis of > 70% were included in this study. Paraoxonase and arylesterase activities were measured using paraoxon and phenylacetate as substrates, respectively. Phenotyping of the PON1 Q192R polymorphism was determined by double-substrate method. Results: In patients with stenosis of < 50%, 41%, 46% and 13% of the patients belonged to phenotypes of Q, QR and R, respectively. The corresponding values in patients with stenosis of > 70% were 48%, 41% and 11%, respectively. Patients with stenosis of < 50% had significantly higher paraoxonase and arylesterase activities (P= 0.02 and P = 0.04, respectively) compared to those with stenosis of > 70%. The levels of HDL-C in patients with stenosis of < 50% were significantly higher than those of > 70% stenosis group (P=0.025). Conclusion: In the present study, phenotype distribution of PON1 in subjects with CAD was determined. Also, there were significant differences in paraoxonase and arylesterase activities and also HDL-C levels between patients with coronary stenosis of < 50% and those with coronary stenosis of > 70%. Therefore, this study provides further support for the important role of paraoxonase activity in coronary atherosclerosis.