نقد زيبايي شناختي رنگ در شعر فرزانه خجندي‌ شاعر رنگ‌ها

Aesthetic Criticism of Colorsin the Poetry of FarzanehKhojandi, the Poet of Colors

در زيبايي شناسي جديد توجه به شكل ظاهري شعر صرفاً براي بيان زيبايي‌هاي هنري آن كافي به نظر نمي رسد، به همين دليل نوعي گرايش تطبيقي براي بررسي تاثّر ذوقي و شخصي شاعر از محيط اجتماعي شكل مي‌گيرد كه شناخت آثار ادبي را برمبناي تحقيق روان شناختي و جامعه‌شناختي ادبي استوار مي سازد. در اين جستار با روش توصيفي‌ ـ تحليلي و با استفاده از دانش هاي ميان رشته اي روان‌شناسي، جامعه شناسي و زبان شناسي به توصيف و نقد زيبايي شناسي رنگ در شعر يكي از برجسته ترين شاعران نوگراي تاجيكستان پرداختيم. فرزانه خجندي با تاثيرپذيري از رنگارنگي محيط فرهنگي ـ اجتماعي تاجيكستان و بهره گيري كامل از رنگ، انديشه هاي اخلاقي را به زيباترين شكل به تصوير كشيده و در عين بهره گيري از رمزها و نمادهاي رايج شعر فارسي، با خلق نمادهاي نو و تركيب‌سازي هاي بديع در حوزه رنگ ها به پرورش شكل زيبايي از سخن فارسي دست يافته است.

In modern aesthetics, the form of a poem is not enough to explain its artistic beauty. Therefore, a there is a comparative tendency to study the effect of the social environment on the personality and the taste of the poet, which leads tothe study of literary works on the basis of psychology and sociology of literature. The researchers in this paper followa descriptive-analytical approach and employsome interdisciplinary sciences, such as psychology, sociology, anthropology and linguistics, to study the aestheticelement of color in the poetry of one of the most prominent Modernist poets of Tajikistan, FarzanehKhojandi. It is concluded that the poet is influenced by the colorful social and cultural environment of Tajikistan and employ color to describe his ethical views in the best way. Moreover, besides using the dominant symbols in Persian poetry, he introduces new symbols and diction in regard of colors and thus enriches Persian language and poetry.