تاثير برنامه بازآموزي صلاحيت محور طراحي شده بر عملكرد پرستاران در زمينه احيا قلبي ريوي در بخش اورژانس

The effect of retraining program competency based planning on nurses practice in cardiopulmonary resuscitation in emergency department

مقدمه: با توجه به پيشرفت‌هاي روزافزون تكنولوژي و رشد بي‌سابقه در علوم پزشكي در زمينه احيا قلبي ريوي نياز به آموزش و بهسازي نيروي انساني پرستاري در بخش‌هاي اورژانس يك ضرورت مي‌باشد. لذا پژوهش حاضر با هدف تاثير برنامه بازآموزي صلاحيت محور طراحي شده بر عملكرد پرستاران در زمينه احيا قلبي ريوي در بخش اورژانس انجام شد. روش: اين پژوهش از نوع نيمه تجربي است، نمونه‌گيري غيرتصادفي، داراي دو گروه آزمون (15 نفر) و شاهد (15 نفر) در بيمارستان‌هاي آموزشي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي گلستان انجام شد. ابزار گردآوري اطلاعات شامل چك ليست مشاهده عملكرد پرستاران در زمينه احيا قلبي ريوي مي‌باشد. برنامه بازآموزي صلاحيت محور براساس اصول برنامه‌هاي بازآموزي و گام‌هاي اصلي آموزش براساس صلاحيت (C.B.T) در زمينه احيا قلبي ريوي طراحي و در گروه آزمون اجرا شد. داده‌ها در دو مرحله قبل و 4 ماه بعد در دو گروه آزمون و شاهد جمع‌آوري و توسط نرم‌افزارSPSS v.16 ، آمار توصيفي (فراواني، ميانگين، انحراف معيار) و استنباطي (كاي‌دو، من‌ويتني و ويلكاكسون) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: آزمون آماري كاي‌دو نشان داد دو گروه از نظر متغيرهاي دموگرافيك مثل سن، جنس و سابقه كار و ... يكسان هستند (05/0p > ). بين ابعاد عملكرد پرستاران در زمينه احيا قلبي ريوي در گروه آزمون و شاهد بعد از مداخله، آزمون آماري من‌ويتني اختلاف معناداري را نشان داد (05/0p < ). همچنين آزمون آماري من‌ويتني تفاوت معناداري بين كل نمرات عملكرد پرستاران در زمينه احيا قلبي ريوي در دو گروه آزمون و شاهد بعد از 4 ماه نشان داد (05/0p < ). نتيجه گيري: نتايج پژوهش نشان داد كه برگزاري برنامه بازآموزي صلاحيت محور بر عملكرد پرستاران در زمينه احيا قلبي ريوي موثر مي‌باشد و توانسته است عملكرد پرستاران بخش اورژانس را حدود 40% ارتقا دهد لذا پيشنهاد مي‌گردد برنامه بازآموزي صلاحيت محور جهت بهسازي نيروي انساني پرستاران در بخش‌هاي اورژانس به كار رود.

Introduction: According to technology progress towards and growth in medical sciences on cardio-pulmonary resuscitation, nursing human-forces training and education in emergency department seem to be necessary. Therefore, the present study was conducted on of retraining program competency based planning for nurses practice on cardio-pulmonary resuscitation in emergency department. Method: This study is semi-experimental type, sampling non-random, carried out on case (15 nurse) and control (15 nurse) groups in training hospital dependent to Golestan University of Medical Sciences. Data gathered by using of nurse practice observational Questionnaire on cardio-pulmonary resuscitation. Re-training program competency based was planning and implemented based on re-training planning principles as well as competency-based training (CBT) basic steps on cardio-pulmonary resuscitation of case group. Data were gathered from two steps including the previous step and 4-month following experiment on case and control groups separately and analyzed in SPSS16 software using descriptive statistics (Frequency, mean, standard deviation) and inferential statistics (Mann-Whitney, Chi-square, Wilcoxon). Results: Chi-square statistical test showed that no significant differences were found in terms of demographic variables such as age, sex, job experience, … between two groups (P > 0.05). Mann-Whitney test was revealed that nurses performance dimensions on cardio-pulmonary resuscitation was found to be different between two groups (P < 0.05). Also, Mann-Whitney test, showed significant differences between total nurses performance scores on cardio-pulmonary resuscitation between two groups following 4-months duration (P < 0.05). Conclusion: Findings these study to revealed, applying re-training program competency based is effective on the nurses practice on cardio-pulmonary resuscitation and advancement about 40 percent up to the nurses practice emergency department. So it is suggested that re-training program competency based to be applied as nursing human-forces training in emergency department.