آزمون فرضيه كارايي بازار ارز : مطالعه موردي ايران

An Examination of Foreign Exchange Market Efficiency Hypothesis: A Case Study of Iran

بر اساس فرضيه بازار كارا، قيمت‌ها به‌طور كامل اطلاعات در دسترس را منعكس مي‌كنند. در اين شرايط، براي سفته بازان امكان پيش بيني رفتار آتي قيمت دارايي و كسب سودهاي اضافي به صورت سيستماتيك وجود ندارد. مطالعه حاضر فرضيه بازار كارا در بازار ارز ايران را طي دوره زماني 1/1/1381 تا 27/3/1389 با استفاده از تكنيك آناليز نوسانات روند زدايي شده (DFA) و آزمون‌هاي ريشه واحد ديكي فولر تعميم يافته (ADF) و فيليپس- پرون (PP) آزمون مي‌كند. نتايج نشان مي‌دهد كه بازار ارز ايران در دوره منتخب داراي كارايي شكل ضعيف است. به هر حال، به نظر مي‌رسد كارايي بازار ارز ايران بيش از آن كه زاييده رفتار آگاهانه معامله گران باشد ناشي از مداخلات ارزي تحت نظام ارزي شناور مديريت شده است. در صورتي كه دولت بخواهد در آينده به اتخاذ نظام ارزي شناور روي آورد حضور غالب سفته بازان آگاه و عمق بخشي به بازار ارز مي‌تواند جلوي بروز ناكارايي‌هاي شديد بازار ارز و پيامدهاي ناشي از آن را بگيرد.

According to Efficient Market Hypothesis (EMH) prices completely reflect all available information. Under this condition, it is not possible to speculators to predict the future behavior of asset prices and to earn excess profits in a systematic manner. This study examines efficient market hypothesis in Iranian foreign exchange market during time period 21:03:2002-17:06:2010 by using Detrended Fluctuation Analysis (DFA) technique as well as unit root tests including Augmented Dickey Fuller (ADF) and Philips-Peron (PP). Results indicate that the market was weakly efficient during the selected time period. However, it seems that this efficiency is not due to informed behavior of traders but foreign exchange interventions under managed floating regime. In case that the government adopts floating exchange rate regime in the future, prominent acting of the informed speculators and making depth of the foreign exchange market may prevent dramatic foreign exchange market inefficiency and its consequences