بنيادشناسي پژوهش در حوزه علوم دين و معارف اسلامي

The Fundamentals of Research in Religious Studies and Islamic Knowledge

حوزه علوم دين، معارف اسلامي و فلسفه حوزه‌اي فراملي است كه از سويي از ديرينگي برخوردار است و از سوي ديگر در ابعاد جهاني مورد التفات، احترام، انتقاد و عنايت و دشمني است كه در آن، آموزش و مقوله پژوهش نيز پا به پاي مقارنت و معاضدت تحولات آن مورد توجه بوده است. در حال حاضر توجه به امر پژوهش در اين عرصه عميق‌تر و دغدغه اصلي فرهيختگان اين عرصه ملي و بين‌المللي است. اين نوشتار ضمن مفهوم‌شناسي و پيشينه‌كاوي شاخصه‌ها و مولفه‌هاي اساسي، عمده بحث را به سمت و سوي مقوله پژوهش در حوزه معارف ديني و تعليم و تربيت اسلامي سوق داده و با بيان مسيله، اهداف ، اهميت و محوريت موضوع و سپس مفهوم‌شناسي در صدد تبيين نظام علمي روش تحقيق اين وادي و ارايه ساختار مناسب «نظام‌پژوهشي» حوزه‌محور است. اين مهم با تبيين ماموريت نظام‌پژوهشي و اهدف آن و وظايف مديريت دانايي‌محور و پژوهش‌مدار صورت گرفته و سپس الگوي خط مشي‌گذاري نظام پژوهش و مولفه‌هاي جامع در چهارده محور در كانون بررسي قرار گرفته و به مقوله آموزش و تاثير آن در پژوهش حوزه اشاراتي شده است.

The area of religious studies, Islamic knowledge and philosophy is a transnational domain which has a long history and is an object of respect attention, critisim and hostility on an international scale, in which training and the idea of research along with the changes it undergoes receive special attention. Today assiduous attention is given to the research in this field and thinkerʹs main concern in this regard is national and international. The article casts light on the concept, and background of the main characteristics and components, the nature of the question and the aims and importance of the subject in attempt to define the scientific system of research method and offer a suitable structure of " research system" which has a hawza-based character. An inquiry in the policy making of the research system and comprehensive components of hawza is centred on fourteen issues, and the concept of training and its offects are examined.