بررسي تاثير افزودن مقادير مختلف نانوذرات سيليكا به گلاس يونومر نوري بر استرپتوكوكوس موتانس

The Effect of light curing glass ionomer containing various amounts of silica nanoparticles on the Streptococcus mutans activity

مقدمه و هدف: تهيه آن دسته از مواد دنداني كه خاصيت ضدباكتريايي از خود بروزدهند، به منظور مقابله با ميكروارگانيسم هاي عامل ايجاد پوسيدگي، مورد توجه بسياري از محققان در اين زمينه قرار‌گرفته‌است؛ لذا در اين مطالعه بر آن شديم تا با افزايش نانوذرات سيليكا به يك نوع گلاس ايونومر نوري، خواص آنتي باكتريال آن را عليه استرپتوكوكوس موتانس بررسي كنيم. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه in-vitro جمعيت مورد مطالعه به پنج گروه گلاس يونومر نوري حاوي به ترتيب 2، 1، 0.5، 0.2، 0 درصد وزني نانوذرات سيليكا تقسيم‌شدند. براي تست انتشارديسك، پانزده نمونه داخل قالب هاي پلاستيكي يكسان با ضخامت 2 ميلي‌متر و قطر8 ميلي متر كيور شد و اثر آنتي‌باكتريالي آنها در محيط كشت آگار عليه باكتري استرپتوكوكوس موتانس بررسي شد. به منظور تست تماس مستقيم، اثر آنتي باكتريال، پانزده عدد ميكروتيوب حاوي گروه‌هاي مختلف گلاس اينومرنوري مورد بررسي قرارگرفتند. نتايج: هر دو تست انتشارديسك و تست تماس مستقيم با افزايش درصد نانوذرات موجود در نمونه‌ها در مقايسه با گروه كنترل تفاوتي بسيار در كاهش رشد باكتري نشان داده شد. نتيجه‌گيري: افزايش قطر هاله عدم رشد باكتري در تست انتشارديسك نشان مي دهد كه نانوذرات موجود در گلاس آينومرنوري به خوبي در محيط پيراموني (آگار) نفوذكرده، رشد باكتري‌ها را مختل كرده اند. در تست تماس مستقيم، نمونه‌هاي حاوي نانوذرات سيليكا به طور معني‌داري از رشد باكتري موتانس بر سطح خود جلوگيري كرده اند كه با افزايش غلظت نانوذرات، ميزان رشد باكتري‌ها نيز، كاهشي چشمگير را نشان داد.

Background and Objective: Since the preparation of antibacterial materials in dentistry is very noticeable, therefore, we tried to evaluate this effect on Streptococcus mutans by addition of silica nanoparticles to LCGI (light curing glass ionomer). Materials and Methods: In this in vitro study, we had five LCGI experimental groups that contained 0, 0.2, 0.5, 1, and 2% (w/w) of silica nanoparticles. For disc diffusion test, 15 samples were prepared and their anti-Streptococcus mutans effects in agar culture were evaluated. Antibacterial effects of 15 micro-tubes containing different groups of LCGI were evaluated in direct contact test. Results: There were significant differences between specimens containing nanoparticles and control group in both disc diffusion and direct contact test. Conclusion: In disc diffusion test, bacterial growth inhibition hallo showed that LCGI penetrates into peripheral environment and disrupted bacterial growth. In direct contact test, samples showed significant bacterial growth inhibition. By increasing nanoparticles weight percent, there was a significant decrease in bacterial growth.