امر به معروف و نهي از منكر و روش‌هاي تاثيرگذار آن از منظر امام رضا(ع)

The Religious Obligations of Commanding the Good and Forbidding the Bad and the Influential Methods for Performing them in the Light of Imam Rezaʹʹs View

با آنكه درباره موضوع «امر به معروف و نهي از منكر» كتاب‌ها و مقاله‌هاي متعددي نگاشته شده و از زواياي گوناگون به مطلب نگريسته شده است، اما جاي خالي يك موضوع احساس مي‌شود و آن اينكه امامان معصوم(ع) به عنوان الگو در امر به معروف و نهي از منكر، آيا روشي براي تاثيرگذاري بهتر اين فريضه الهي داشته‌اند، يا نه؟ و اگر داشته‌اند، اين روش‌ها كدامند و چگونه اين انطباق و هماهنگي بين سيره زندگي ايشان و امر به معروف و نهي از منكر به وجود مي‌آيدپ مقاله حاضر اين روش‌ها را با توجه به زندگي امام رضا(ع) جست‌وجو كرده، و به معرفي دوازده روش پرداخته كه شامل عمل به دستورات الهي، اميدوار كردن مخاطب، داشتن حسن ظن به مخاطب، معرفي الگوهاي خوب و بد، بيان خوبي‌ها، ايجاد محبت، جايگزين كردن، رسوا كردن چهره‌هاي مختلف، بيان علت و فلسفه يك حكم، نمايش دسته‌جمعي، حالت استعلا و حفظ عزّت نفس تا آخرين حد توان است.

Although many books and articles have been written on the issue of "commanding the good and forbidding the bad" and they have been discussed from different dimensions, still it needs further study. An area of research can be the question: did infallible Imams, as good examples of commanding the good and forbidding the bad, have methods to better materialize this divine obligatory duty? If so, what are these methods and how is the issue of commanding the good and forbidding the bad consistent with their way of life? The present paper tries to identify these methods through a review of Imam Rezaʹs life and introduces twelve methods including performing divine decrees, giving hope to audience, having good opinions of audience, defining good models and bad models, explaining what good deeds are, expressing love, substitution, defaming different figures, explaining the cause and philosophy of a decree, communal show, the state of active exaltation-seeking, and preserving self-esteem as much as possible