سنجش رابطه جهاني‌شدن فرهنگي و پذيرش اجتماعي بدن (مطالعه موردي زنان شهر كرمانشاه)

Cultural globalization and social acceptance of the Body; Case Study: Women in Kermanshah City

جهاني‌شدن با مختصات نوپاي خود پديده‌اي است كه كشورهاي مختلف و از جمله ايران را با چالش مواجه كرده است. مقاله حاضر به مطالعه ارتباط جهاني‌شدن فرهنگي و پذيرش اجتماعي بدن بين زنان شهر كرمانشاه مي‌پردازد. چارچوب نظري استفاده‌شده در اين پژوهش تركيبي از نظريه‌هاي گيدنز و رابرتسون است. با استفاده از روش پيمايشي و ابزار پرسشنامه،600 نفر از زنان و دختران بين 18 تا 65 سال ساكن شهر كرمانشاه، در سال 1391ـ1392، با استفاده از نمونه‌گيري تصادفي سهميه‌اي چند‌مرحله‌اي انتخاب شدند. در اين مطالعه، ابعاد پذيرش اجتماعي بدن شامل سه بُعد (پذيرش جامعه، پذيرش جنس مخالف، و پذيرش فردي بدن) در نظرگرفته شد. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه متغيرهاي: نوگرايي، بازانديشي، نگرش نقش جنسيتي، وسايل ارتباط‌جمعي خارجي، و آگاهي از جهاني‌شدن در مجموع 8/28 درصد از تغييرات متغير پذيرش اجتماعي بدن را در سطح كل تبيين مي‌كنند.

This paper is to examine the relationship between cultural globalization and the social acceptance of the body in girls and women in Kermanshah city. Synthesized theoretical framework was formulated by following the theories of Giddens and Robertson. The method of this study was survey and the main research tool was questionnaire. The sampling method used in the survey was multi-stage share random sampling. Sample size estimated according to Lin Table was 600. The results show a significant relationship between the modernism, reflection, sex role attitude, foreign mass media and globalization consciousness (R2=28.8) with social acceptance of the body (total).