دگرگوني‌هاي حضور زنان در فضاي عمومي شهري موردكاوي: پارك ايل‌گلي و خاقاني تبريز

Transformations of women participation in urban public space; Case Study: Eal-Guly and Khaghani parks in Tabriz

در دهه اخير، تغييراتي در زمينه حضور زنان در فضاي عمومي شهري مشاهده مي‌شود. بدين لحاظ، اين نوشتار، با توجه به تحولات و دگرگوني‌هاي حاكم بر چنين فضاهايي براي پذيرش حضور زنان، انتخابي يا ضروري‌شدن حضور زنان را در اين فضاها بررسي مي‌كند. روش تحقيق از نوع پيمايشي است و براي گردآوري اطلاعات از ابزار پرسشنامه استفاده شد. نمونه آماري شامل 128 نفر از شهروندان مرد و 133 نفر از شهروندان زن شهر تبريز است كه با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي بررسي شدند. براساس نتايج پژوهش، زنان جوان هنوز هم در مقايسه با مردان، آزادي عمل و استقلال كمتري براي حضور در فضاهاي عمومي دارند. محدوديت‌هاي خانوادگي، كارهاي زنانه، و آزاد‌نبودن فعاليت‌هاي مناسب براي زنان در فضاهاي عمومي، مانند پارك، از عوامل مهم محدود‌كننده حضور زنان در فضاهاي عمومي نظير پارك‌هاست. حضور زنان در اين عرصه‌ها افزايش يافته است كه بخشي از اين افزايش با توجه به حضور گسترده زنان در مراكز دانشگاهي، آموزشي، و مراكز شغلي اجتناب‌ناپذير است. بخش ديگري از حضور زنان در فضاهاي عمومي به‌دليل كاهش مقاومت مردان و خانواده‌ها در مقابل زنان براي حضور در اين عرصه است. به عبارت ديگر، ديدگاه‌هاي جامعه (شامل هر دو گروه زنان و مردان) به فضاهاي عمومي شهري و حضور زنان در اين فضاها دگرگون شده است.

In recent decades, changes can be observed around the presence of women in urban public spaces. This paper investigates on the presence of women in these spaces in terms of selectivity or necessity. Method of research is survey and questionnaire is used to collect data. The statistical sample includes 128 male and 133 female residents of the city of Tabriz that are studied with random sampling. According to the research findings, freedom and independence of women for attending in public spaces is less than those of men. Family restrictions, female specific tasks and lack of performing suitable activities for women in public spaces such as park are the most important limiting factors for the presence of women in public spaces. The presence of women in this sphere has been intensively increased. With regard to the extensive presence of women in academic, educational and working centers, part of this increase is inevitable. Another reason is related to the reduction of men and householdsʹ resistance against women for their presence in public spheres. In other words, social attitudes (including both groups of women and men) have been transformed toward urban public spaces and participation of women in these spaces.