رويكرد جنسيتي در سنجش رابطه هوش هيجاني و قابليت‏هاي كارآفريني دانشجويان

Gender approach in measuring emotional intelligence and students’ entrepreneurship competencies

امروزه، شواهد جديد حاكي از آن است كه شخصيت و هوش هيجاني نقش مهمي در منشا كارآفريني ايفا مي‏كند؛ هرچند، به‌رغم اهميت موضوع، مطالعات اندكي در اين زمينه، به‌ويژه با در نظر گرفتن تفاوت جنسيتي بين افراد، انجام شده است. از‌اين‏رو، هدف اصلي اين پژوهش بررسي تاثير هوش هيجاني بر قابليت‏هاي كارآفريني دانشجويان رشته‏هاي كشاورزي در دانشگاه زنجان و آزمون اثر مداخله‏گري متغير جنسيت در رابطه بين هوش هيجاني و قابليت كارآفريني است. جامعه آماري پژوهش شامل 366 نفر از دانشجويان كارشناسي ارشد دانشكده كشاورزي دانشگاه زنجان است كه با توجه به جدول كرجسي و مورگان، تعداد 280 نفر از آن‌ها از طريق روش نمونه‏گيري طبقه‏اي با انتساب متناسب انتخاب شدند. براي گردآوري داده‏ها از پرسشنامه استفاده و روايي محتوايي پرسشنامه با نظر اعضاي هييت علمي دانشگاه زنجان تاييد شد. به منظور تعيين قابليت اعتماد ابزار پژوهش پيش‏آزمون انجام شد كه مقدار آلفاي كرونباخ محاسبه‌شده براي مقياس‏هاي اصلي پرسشنامه در حد مناسب بود. داده‏هاي گردآوري‌شده با استفاده از تكنيك چند‌متغيره مدل‏سازي معادلات ساختاري تجزيه و تحليل شد. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه هوش هيجاني از اثر مثبت و معنا‏داري بر متغير وابسته قابليت‏هاي كارآفريني برخوردار بود و در حدود 35 درصد از واريانس آن را تبيين مي‏كند. همچنين، براساس نتايج تحقيق مشخص شد كه متغير جنسيت از اثر مداخله‏گري در رابطه بين هوش هيجاني و قابليت كارآفريني برخوردار است؛ به نحوي كه اين رابطه براي دانشجويان پسر غيرمعنا‏دار، ولي براي دانشجويان دختر مثبت و معنا‏دار بود.

There are new evidences to suggest that personality and emotional intelligence play a significant role in origin of entrepreneurship. However, few studies are carried out in this area particularly with regard to gender differences among individuals. Therefore, the main purpose of this study was to investigate the effect of emotional intelligence on students’ entrepreneurship competencies in agricultural fields of Zanjan University and to examine the moderating effect of gender on the relationship between emotional intelligence and entrepreneurship competencies. The target population of the study contained all M.Sc. students in agriculture faculty of Zanjan University (n=366). According to Krejcie and Morgan table, a sample size of 280 was selected using a stratified random sampling method (n=280). A questionnaire was used to collect the data. A panel of faculty members in University of Zanjan confirmed the content validity of the questionnaire. A pilot study was conducted to establish the reliability of the instrument. Cronbach’s Alpha coefficient for the main scales of questionnaire was at appropriate level. The data were analyzed using Structural Equation Modeling (SEM) multivariate technique. The results showed that emotional intelligence had a positive and significant effect on dependent variable of entrepreneurship competencies explaining about 35 percent of its variances. Also, the result indicated that gender had a moderating effect on the relationship between emotional intelligence and entrepreneurship competencies; so that the relationship was non-significant for male students, whereas it was positive and significant for female students.